«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Άφησα την Εβελιν με ένα ξερό καληνυχτα. Δεν θέλει το κακό μου, το ξέρω αυτό, όμως δεν μπορώ να μην δω πως αν δεν είχε μπλεχτεί στη συζήτηση με τη Νανσι τιποτα απ όλα αυτά δεν είχε συμβεί.
Δεν ήθελα να πάω σ' εκείνα τα γενέθλια, ηξερα πως δεν θα μου βγει σε καλό και ορίστε που οντως έγινε.
Ντροπή. Μόνο απερίγραπτη ντροπή ένιωσα τη στιγμή που μου κράτησε το χέρι. Αν το έβλεπε η Σοφία πόσο θα πληγωνοταν απ αυτή τη κίνηση; Πόσο άσχημα θα ένιωθε; Ήταν δίπλα του, στην αντίθετη ακριβώς πλευρά του από μένα, και αντί εκείνος να κρατά το δικό της χέρι έψαξε για το δικό μου...σε κανέναν δεν αξίζει κάτι τέτοιο, το ξέρω, κι ας είμαι καταβάθος η μεγαλύτερη υποκρίτρια που υπάρχει γιατί αυτό είμαι. Μια μεγάλη υποκρίτρια που μοιράζει θεωρίες περι σωστού και λάθους αλλά τη στιγμή που το χέρι της ένιωσε το δικό του η ψυχή της χάρηκε. Αυτή η σάπια ψυχή που κουβαλάω τελικά μέσα μου, πήρε ζωή από εκείνο το άγγιγμα.
Προχωράω στο διάδρομο που μετά τη στροφή οδηγεί στον κοιτώνα μου. Το μόνο που θέλω να είναι να πέσω για ύπνο και να ξυπνήσω σε κανα μήνα και όταν ανοίξω ξανά τα μάτια μου να έχει φύγει ότι νιώθω για εκείνον.
«Άρια;» ο ήχος της γνωστής φωνής με κάνει να σηκώσω τα ματια απ το χαλί. Μόνο αυτόν δεν ήθελα να δω απόψε..
«Φ-Φιν;» στέκεται στην άλλη πλευρά του διαδρόμου. Φαντάζομαι πως περπατούσε προς την έξοδο αλλά τώρα είναι πια σταματημένος όπως κι εγώ.
Από εκείνη τη μέρα που του είπα πως δεν θέλω να συνεχίσουμε, δεν τον έχω δει καθόλου και φυσικά ούτε έχω μιλήσει μαζί του. Ντρέπομαι για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκα και τώρα μόνο αμηχανία μπορώ να αισθανθώ.
Έρχεται κοντά, κατεβάζω τα βλέμμα και κάνει το ίδιο.
«Πως είσαι;» σηκώνω τους ώμους
«Καλά εσυ;» υψώνω λίγο το κεφάλι αλλά παλι δεν τολμώ να τον κοιτάξω
«Καλά, εδώ με τα παιδιά αραζαμε στο δωματιο αλλά βγήκα για ένα τσιγάρο» τα ματια μου αμέσως πέφτουν στο πρόσωπο του. Δεν ηξερα ότι καπνίζει, δεν τον είχα δει ποτε με τσιγάρο
