«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το κεφάλι μου πονάει φρικτά. Δεν ξέρω αν είναι απ το κλάμα ή την αϋπνία αλλά νομίζω ότι θα σπάσει απ την πίεση που νιώθω στους κροτάφους μου.
Για μια στιγμή πίστεψα πως η χθεσινή μέρα θα μπορουσε να είναι η καλύτερη που έχω περάσει ως τώρα στην Αμερική. Μόνο για μια στιγμή...
Η χαρά μου όταν τον άκουσα να μου λεει πως τα πήγα καλά, η αδρεναλίνη που ενιωσα οσο εψαχνα την υπόθεση, η προσφορά του να με βοηθήσει με έκαναν να πιστέψω πως ίσως τελικά μόνο αυτό χρειαζόταν για να αλλάξουν τα πράγματα. Μόνο να του αποδείξω ότι μπορώ και ότι τώρα που το είχε δει όλα θα πήγαιναν καλύτερα, αλλά έκανα λάθος.
Σήμερα,κάθομαι μαζεμένη σε μια γωνία του κρεβατιού μου αγκαλιά με το πάπλωμα, ένα στύλο και το σημειωματάριο μου
Δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει ποια είμαι. Όλη η ευγένεια και τα χαμόγελα έσβησαν όταν με είδε να κρατάω τη λερωμένη τσάντα μου. Και όσο σκέφτομαι ότι για μια στιγμή ήμουν έτοιμη να του εξηγήσω πόσο σημαντική είναι για μένα...
Αχ ρε παππού. Με βλέπεις άραγε; Και αν με βλέπεις τι σκέφτεσαι για μενα; Μ αγαπάς οσο μ αγαπούσες; Είσαι περήφανος για τον άνθρωπο που γίνομαι;
Θα με συγχωρέσεις ποτέ που δεν ήμουν εκεί;
Παλι κλαίω. Αυτή τη φορά όμως δεν θα νιωσω άσχημα γι αυτό. Το χω ανάγκη.
Μου λείπεις παππού. Μακάρι να μην είχα πάει ποτέ εκείνο το ταξίδι και να σου χα πει πόσο σ αγαπούσα.
Το μάτια μου παρατηρούν τη λερωμένη τσάντα...
Μου χάλασε το τελευταίο πράγμα που είχα από σένα παππού και το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι είμαι κακομαθημένη επειδή στενοχωρήθηκα.
Για σένα στενοχωρήθηκα να ξέρεις. Γιατί τώρα δεν θα μπορώ να σε κουβαλάω παντού μαζί μου όταν σε χρειάζομαι , όμως θα σε κρατήσω για πάντα μέσα μου...
