27

48 4 0
                                    

Πέρασα τόσο ωραία σήμερα που και να μου το ελεγε κάποιος δεν θα το πίστευα ποτέ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Πέρασα τόσο ωραία σήμερα που και να μου το ελεγε κάποιος δεν θα το πίστευα ποτέ. Γέλασα, γνώρισα καινούργια άτομα που τα συμπάθησα πολύ, ήπια, γέλασα ακόμα περισσότερο..ενιωσα τόσο ζωντανή. Κι είχα χρόνια να νιωσω έτσι.

Το μόνο κακό της υπόθεσης είναι που έφυγε νωρίς η Εβ, αν ήταν εκεί το βράδυ θα ήταν ακόμα καλύτερο αλλά δεν πειράζει, ίσως την επόμενη φορά. Είναι πολύ κρίμα που τελείωσε τόσο γρήγορα, τελικά έχουν δίκιο που λένε ότι όταν περνάς καλά ο χρόνος περνάει γρήγορα και εγώ δεν ήμουν έτοιμη να τελειώσει ειλικρινά νιώθω λες και...

«Δεν θέλω να πάω σπίτι»

Χριστέ μου το είπα δυνατά;

Γουρλωνω αμέσως τα ματια μου στη συνειδητοποίηση. Αχ εκείνα τα τελευταία σφηνάκια δεν έπρεπε να τα χω πιει, τουλάχιστον ελπίζω ότι δεν το άκουσε με όλη τη φασαρία που κάνει η μηχανή

«Θα βγει ο ήλιος σε λίγο»

Το ακουσε! Και όχι μόνο το άκουσε αλλά γελάει κιόλας. Δεν το ακούω αλλά νιώθω τις συσπάσεις που κάνει κάτω απ την άκρη του μπουφάν που τον κρατάω

Στην αρχή πήγα να το παίξω θαρραλέα και να μην κρατηθώ αλλά στη πρώτη γκάζια ένιωσα ότι φευγω πίσω και αυτός άρχισε να φωνάζει να κρατηθώ από εκείνον.

Η μηχανή στρίβει. Σφίγγω το σώμα μου πάνω της γιατί με τις στροφές δεν έχω εξοικειωθεί ακόμα.

Νιώθω να σταματάμε. Κοιτάω μπροστά αλλά δεν βλέπω φανάρι, βασικά τίποτα δεν βλέπω αλλά άλλο θέμα αυτό.

Η μηχανή σβήνει, προσπαθώ να καταλάβω αν φτάσαμε αλλά είναι κι αυτό το ρημάδι το κράνος που μου είναι μεγάλο και όλο πέφτει μπροστά.

«Φτάσαμε;» ρωτάω μπερδεμένη ενώ προσπαθώ να ισιώσω το κράνος μπας και δω καθαρά

«Εσυ δεν ειπες ότι δεν θες να πας σπίτι; Κατέβα λοιπόν»

Χαμογελάω λες και κάποιος μου χάρισε κάτι που πάντα ήθελα, αν δεν είχα και το μικρό προβληματάκι θα ήμουν τέλεια..

Ο άλλος μου εαυτός Where stories live. Discover now