«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αγνοώ το ρυθμικό γδούπο που ακούω, σηκώνω ελαφρώς το πάπλωμα και αλλάζω πλευρό.
Άλλος ένα γδούπος ακούγεται την ώρα που τρίβω το πρόσωπο μου στο μαξιλάρι. Μα γιατί δεν σκάνε επιτέλους Κυριακάτικα;
«Άρια; Άρια είσαι μέσα;» η φωνή της Εβελιν τρυπάει τα αυτιά μου. Δεν ήταν τόσο δυνατή αλλά με τη νύστα που νιώθω όλα μου φαίνονται τόσο δυνατά
Μουγκρίζω δυνατά μήπως και μ ακούσει αλλά όταν η ερώτηση της για τον αν είμαι μέσα επαναλαμβάνεται καταλαβαίνω ότι πρέπει να σηκωθώ.
Πατάω το κινητό μου για να δω την ώρα αλλά δεν ανοίγει. Γαμωτο ξέχασα να το βάλλω για φόρτιση...
Σέρνομαι μέχρι τη πόρτα. Ξεκλειδώνω και πριν καλά καλά γυρίσω το πόμολο η Εβελιν έχει ορμήσει μέσα στριμοχωντας με στο μικρό χολ.
«Είσαι ηλιθια;» μου φωναζει.
Χριστέ μου τι παράνοια ζω; Αντί να την βρίζω εγώ που με ξύπνησε με βρίζει αυτή
«Τι έπαθες;» ισα που βγαίνει φωνή μου ενώ στέκομαι ακόμα με το χέρι στο πόμολο και τη πλάτη στο τοιχο
«Γιατί δεν απαντάς πουθενά; Σου έχω στείλει εκατο μηνύματα, σε παίρνω τηλέφωνο και λεει κλειστό, στα σοσιαλ εξαφανισμένη, πας καλά; Ξέρεις πόσο ανησύχησα;» εξακολουθεί να φωναζει αλλά εγώ απλά χαμογελάω με οσο κουράγιο έχω και κλείνω επιτέλους τη πόρτα.
Με δυο βήματα φτάνω δίπλα της. Στέκεται μουτρωμενη με τα χερια σταυρωμένα κάτω απ στήθος. Χαμογελώ άλλη μια φορά, πλησιάζω και της αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο
«Ευχαριστώ» λέω. Τη προσπερνάω και περπατάω προς το δωματιο. Με ακολουθεί αλλά εξακολουθεί να μην δείχνει ηρεμη
«Τι ευχαριστώ; Άκουσες τι σου είπα;»
«Άκουσα και σ ευχαριστώ που ανησυχείς για μένα, δεν το ήθελα να σε τρομάξω απλά έκλεισε το κινητό μου από μπαταρία και δεν το έβαλα για φόρτιση..Συγγνώμη» παίρνω το πιο απολογητικό μου ύφος αλλά μάλλον αν κρίνω απ τον γεμάτο καχυποψία ύφος της δεν με πολύ πιστεύει.
