«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μπαίνοντας στο διαμέρισμα του εκπλήσσομαι απ το πόσο διαφορετικό το περίμενα.
Δεν υπάρχει χολ και έτσι όταν ανοίγει η πόρτα βρίσκεσαι κατευθείαν στο σαλόνι το οποίο αν και μικρό είναι όμορφα διακοσμημένο από έναν διθέσιο καναπέ και μια μικρή πολυθρόνα. Στη μέση υπάρχει ένα μικρό στρογγυλό γυάλινο τραπεζάκι και ακριβώς απέναντι απ τον γκρι καναπέ, κρεμασμένη στον τοιχο βρίσκεται μια τηλεόραση. Άλλα πράγματα δεν υπάρχουν πέρα ενα καλόγηρο κοντά στη πόρτα. Ευθεία απέναντι είναι η κουζίνα η οποία χωρίζεται απ το σαλόνι μ ενα ψηλό λευκό πάσο που ωστόσο σου επιτρέπει να την δεις χωρίς να μπεις εκεί.
Κάπου στα αριστερά και μερικά μέτρα μακρυά απ τη τηλεόραση υπάρχει μια σιδερένια εσωτερική σκάλα που φαντάζομαι πως οδηγεί στη κρεβατοκάμαρα αφού άλλη πόρτα δεν βλέπω.
Επιβεβαιώνει τη σκέψη μου όταν μου λέει πως μπορώ να ανέβω να κάνω μπάνιο και πως θα μου έχει αφήσει καθαρά ρούχα στο κρεβάτι. Τον ευχαριστώ και με μεγάλη προθυμία ακολουθώ την προτροπή του.
Η ανακούφιση που νιώθω όταν επιτέλους βγάζω εκείνα τα τακούνια είναι ένα συναίσθημα ανεκτίμητο και τη στιγμή που το ζεστό νερό ακουμπάει το σώμα μου αισθάνομαι την κούραση όλης της μέρας επιτέλους να με εγκαταλείπει.
Όταν βγαίνω απ το μπάνιο βλέπω πάνω στο ημιδιπλο κρεβάτι να με περιμένουν ένα σετ φόρμες, καθαρές κάλτσες και ένα αντρικό εσώρουχο. Γελάω λιγάκι και αλλάζω γιατί δεν βλέπω την ώρα να φάμε. Στο δρόμο δεν σταματήσαμε κάπου άρα υποθέτω πως θα παραγγείλουμε κάτι, ελπίζω μόνο να μην το ξέχασε.
Κατεβαίνω στη σκάλα κρατώντας οσο μπορώ πιο ψηλά τα μπατζάκια της φόρμας που μου έδωσε να φορέσω. Μου είναι πολύ μακρυά και σίγουρα αν την αφησω θα καταλήξω να την πατάω και κουτρουβαλάω τη σκάλα με το κεφάλι.
Το σαλόνι είναι άδειο, ρίχνω μια ματια αριστερά και τον βλέπω να πηγαινοέρχεται στην κουζίνα σκεπτικός. Είναι λες και ξαφνικα κάτι τον έχει αγχώσει πράγμα πολύ παράξενο γιατί πριν ήταν μια χαρά.
