«Μείνε..μόνο πέντε λεπτά, μόλις φύγεις ολα θα αλλάξουν και δεν θέλω να νιώσω αυτή την απώλεια..μείνε..λίγο ακόμα..»
Υπάρχει τελικά η τέλεια ιστορία αγάπης; Για την Άρια υπάρχει αλλά δεν είναι η δική της.
Τον έχει δει τον απόλυτο έρωτα, τον έχει ζή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ξύπνησα απ τον ήχο του κινητό μου που χτυπούσε σαν μανιασμένο. Η Εβελιν ήταν όμως της το έκλεισα και της είπα ότι θα την πάρω αργότερα. Δεν ήθελα το πρώτο μου πρωινό με τον Λιαμ να το περάσω μιλώντας στο τηλέφωνο. Γύρισα πλευρό και τον βρηκα να με κοιτάζει και να μου χαμογελάει. Του χαμογέλασα πίσω και χώθηκα ξανά στην αγκαλιά του για να χουζουρεψουμε μαζί κάτω απ τα ζεστά σκεπάσματα.
Δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει όταν αποφασίσαμε να σηκωθούμε και να κατέβουμε για πρωινό. Φτιάξαμε τηγανίτες. Βασικά αυτός έφτιαχνε κι εγώ τον χάζευα να τριγυρίζει στο μικρό χώρο, φορώντας μόνο τη γκρι του φόρμα. Αυτό κι αν ήταν θέαμα.
Την ώρα που τρώγαμε κλείσαμε και τα εισιτήρια τις επιστροφής. Αύριο το απόγευμα θα πετούσαμε για Καλιφορνια και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενη γι αυτό. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θα έπρεπε να πω στους γονείς μου γι αυτή την απόφαση κι ένας Θεός ξέρει τι δικαιολογία θα τους πω για να τους πείσω ότι όλα είναι καλά.
Άφησα αυτή τη σκέψη για αργότερα και μαζί ντύθηκα με για να βγούμε μια τελευταία βόλτα εδώ. Κάνουμε ένα μικρό περίπατο στα αγαπημένα μου σημεία του χωριού. Του λέω ιστορίες με τον παππού, του μιλάω για το πόσο μου λείπει μερικές φορές και πόσο με ηρέμησε το να μένω αυτούς τους μήνες στο σπίτι του. Καταλήγουμε σε μια καφετέρια όμως εδώ και ώρα μου φαίνεται σκεπτικός.
Φέρνω το χέρι μου πάνω στο δικό του που είναι αφημένο πάνω στο τραπέζι. Κάθεται απέναντι μου, τον κοιτάζω και σιωπηλά τον ρωτάω τι έχει.
«Απλά...πραγματικά λυπάμαι που σου χάλασα εκείνη την τσάντα» λεει απολογητικά και δεν μπορώ παρα να χαμογελάσω νωχελικά.
«Ήταν ατύχημα Λιαμ και για να είμαι δίκαιη αντέδρασα υπερβολικά τότε απλα κι εγώ είχα πολλα στο μυαλό μου, νομίζω πως ήμουν κυρίως επηρεασμένη επειδή θα έβλεπα τον Νίκολας»
