Hayali Sevgiliye Mektuplar

-Defter-

Defter

O gece bir daha görüşemediler. Bu, olayın daha da gizem kazanmasına sebep olacaktı. Kont, Constance ismini aklında bir yere ve elbette en kısa sürede, evinde vereceği geri dönüş davetine çağrılacaklar listesine yazmıştı.

Constance o geceden sonra, Kont Fleming'in defterinden okurken, tıpkı hayal ettiği gibi biri olduğunu düşünmeden edemiyordu. Defterdeki romantik adam derinlere bakan gözlerde gizliydi. Ve onunla tekrar konuştuğunda neler söyleyeceğini merak ediyordu doğrusu.

Bir konu daha vardı; defter. Onu iade etmeli miydi? Yanından ayıramadığı, hayatının en zor anlarında ona bir can yoldaşı olan hayalin defterini... Peki ya okunmaması gerektiği halde okuduğunu duyunca Kont'un tepkisi ne olurdu?

Soruları bir kenarı bırakacaktı, Kont Fleming'e defterden bir şeyler söylemeye karar vermişti ve hemen sonrasında defteri ona teslim edecekti. Bunu, Kont'un mutlu bir anı olacak olan, ilan edilen, geri dönüş davetinde yapmaya karar vermişti.

Şimdi defteri açtı ve kendi kendine okudu:

"Ve şimdi, şaşalı günlerden geriye, elinde kırık bir maske, hatırlayamayacağın mektup sözleri ve her notası aklında olan besteler kaldı. Sokaklarda, hoyrat çocukların eğlencesi kimsesizi...

Ama dur son bir sonradan gelen seni tanıyacaktı. Ve bir kez daha senin şarkıların çalınacaktı. Yazdığın en güzel mektup, en gerçek olanı bir çocuğu etkilemiş olmalıydı. Değerli olduğunun kanıtı, son günlerinde seninle eğlenen değil biraz da değer verip, tüm ciddiyeti ile maskeleri taşıyanlar olacaktı. "

Pencereden bir ozanın sokak şarkısı geldi. "Ne kadar içten ve ne kadar ölümsüzlüğü arayan" dedi. Defterin o sayfasına gülümsedi, bir damla gözyaşı kâğıtla buluştu ve kapağını kapattı.

Müzik: Romeo and Juliet(1968) - What Is A Youth https://www.youtube.com/watch?v=i928dOYLfMQ