Bazen 18. bazen 19. yüzyılda yaşadığım öykülerim de oldu ama bu sefer farklı, zamanı aşıyor bu mektuplar... Belki şöyle diyebilirim mektup yazılırken müziğin çağına gidiyor, seninle orada bir yolculuğa çıkıyorum.
Benim için önemli olan hayali çizgilerin, notaları çalış biçimin, güzel dudaklarından dökülen birkaç kelime... Işık oyunları, muhteşem heykeller, sapsarı kırlar, sabah yağmurda açılmış panjurların ardından içeri süzülen müzik, karanlığın ağırlığı, mum ışığının yalnızlığı, mektupların rüzgârda uçuşması...
Meleklerin şarkısını dinlerken yazılmış bir mektup mu okumak isterdin? Belki meleklerin verdiği notaları senin için çalmaya çalışabilirdim. En iyi yaptığımı yapıyorum şimdi sana yazıyorum...
Şu eser beni kalbimden vurdu. Bir önceki mektubumda bahsettim ya, O şarkı... Bir melek söylüyor babasına sevgisini nasıl da anlatıyor. O heykeller nasıl da yalnız, üzgün, hüzün ve bir büyük zevkin, nezaketin ve estetiğin eserleri. Sonsuza kadar orada duracaklarmış gibi. Bizi sonsuza kadar uyandırmayın. Hiç uyandırmayın bizi, hayali sevgiliyi ve beni, melekler etrafımızda ya, bu rüya sürsün... Sevgili.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...
