Gözlerimi açtığımda, tüm gün ışığı, yatak odama dolmuş, panjurlar sonuna kadar açık ve kuş cıvıltılarından bir şarkı ile karşılaşmıştım. Aklımdan onca şey geçiyordu. Hayali sevgiliye ne kadar yaklaştığım, tren, tren garları, senelerden kaç olduğu, o değişik müzikler, kıyafetler, insanlar, binalar, şehirler...
Hepsi bir rüya olmalıydı, bir tek hayali sevgili gerçek gibiydi... Evet, O gerçek olmalıydı. Başka türlü onca garip şeyin içinde tek tanıdık O olamazdı. Tek tanıdığım, tek bildiğim... Sevgili, hayali sevgili...
Etrafıma bakınacaktım ki oradaydın sırtın bana dönük bahçeye bakıyorsun. Ve uyandığımın farkında sesleniyorsun:
"Hepsi olabilirdi, bir tek bana inanman bile beni üzüyor..."
"Nasıl?"
"Ben hayali olmalıyım, yazdığın mektuplarda bir hayal ve hiç şansım yok."
Ayağa kalkıyorum Onu kollarımın arasına almak için, bana dönüyor, gözyaşları içinde keskin çizgileri ile güzel bir yüz... Gözlerini açıp bana baktığında anlıyorum. Onu hep sevecektim:
"Seni hep seveceğim, yazabildiğim sürece seni yaşatacağım."
Ağlayan gülümseme... Sevgimi kabul edişin... Ama hep isyanlar içinde... Hayali olanı bir gün gerçek yapabilme adına sürekli yazmam... Hayali sevgili, olman gerektiği gibi sen mükemmel...
Müzik: Mαrie Antoinette - Opus 23 https://www.youtube.com/watch?v=V524uCwdLck
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...
