Hayali Sevgiliye Mektuplar

IV. Bölüm -Karanlık-

-Karanlık-

Evden ayrılışları bir yıldırım hızındaydı. Onlarda inanılmaz bir şey vardı ama vampirler biraz fazlaydı. Bu nasıl bir hikâyeydi. Rene buna nasıl inanırdı. Daha önceden duyduğum batıl inançlar, gerçek olamazdı ya. Tek açıklaması vardı; Comet, Rene'nin koruyucusu olduğu için kız onu gözünde yenilmez biri gibi görüyordu. Ona bağlıydı ve Comet de bunun sürmesini istiyordu. Vampir olduğunu söylerlerken kastettiği her ne ise bunun açıklaması sadece buydu.

Bir gün boyunca, onlardan haber alamayacaktım. Her zaman kaldıkları yerlerinde değildiler ve hizmetkârlar sır vermiyorlardı. Çaresiz bekleyecektim ve onların konuşmalarını hayal edecektim. Şimdi tam olarak şunları konuşuyor olmalıydılar:

"Ona söylememeliydin Rene, ona güvenebilir miyiz?", Comet karanlık bir ifade ile kıza soruyor.

"Ona her şeyi anlatmaya karar verdim. Bilmek hakkı. Dur, biraz olsun sakinleş Comet", Rene Cometin yüzüne dokunuyor. Onu sevdiğini belli ediyor.

"Hayır, sevgili Rene, bunu bilmesi her şeyi değiştirir. Artık korumama ihtiyaç kalmamalı. Diğerlerini buralardan uzak durmaları konusunda uyardım. Tüm yapabileceğim bu. Andre'nin yeni sorular sormasını önlemek için ben de gitmeliyim. Çok mutlu ol güzel kız. Elveda." Comet bunları söylerken, adeta içi yanıyormuş gibi, bir ifade taşıyor.

"Demek ayrılık vakti benim karanlık koruyucum. Gitmemen için ne yapabilirim, ağlasam ve ağlasam..." kız gözyaşlarına hâkim olamaz. Comet sevgi ile yaklaşır, elini öper:

"Seni unutmayacağım. " ve karanlıkta at arabasına binerek uzaklaşır. Yağmur yağmaktadır ve hüzün her yerdedir.

İşte tam olarak bunları konuşmuş olmalıydılar o gece. Artık Rene yalnızdı ve tek mutluluğu bendim. Vampir hikâyesini ona hiç sormayacaktım. Bunu Ona sormanın çocukça olduğunu düşünüyordum. Belli ki O da hiç bu konuyu açmayacaktı. Yaz günleri gelmiş, biz ise kırlarda, Viyana'da müziğin büyüsü ile, bazen Comet'i de düşünerek, iki âşık tasasız günler geçirecektik.