Hayali Sevgiliye Mektuplar

-Yollar-

Yollar

"Oysa O, şimdi nerelerdedir kim bilir Andre?" Rene elbette Comet'in gidişinden bahsediyordu. Doğrusu bunu ben de merak ediyordum. Onu bir dost olarak görebilirdim, yıldızlarımız Rene sayesinde buluşmuş olabilirdi. Belli ki artık riski göze almış ve Rene'yi yalnız bırakmıştı. Ve şimdi Rene'ye bir şeyler söylemeliydim:

"Comet'in de şimdi, bizi düşündüğüne eminim, sevgili. O kalbi büyük bir adam" derken oldukça dikkatliydim. Değerini tartarak konuşmuştum. Ve Rene elbette bir mutluluk anı gibi yeşil gözbebekleri parlayarak:

"Öyle değil mi Andre? Elbette bizi düşünüyordur..." Gece olmuş biz Viyana sokaklarında Comet Avrupa'nın kim bilir neresinde aynı yıldızların altında, 1770 yazını yaşıyorduk. Ve Comet diye düşündüm, nerelerdesin gerçekten? Rene'ye göndermek için yazdığı ancak hiç göndermediği bir mektuba yıllar sonra ulaşacaktım. Evet, O gün yazılmıştı. Onu düşündüğümüz o gece:

"Yollar Rene tam bir ayrılık, sanki yakınımdaymışsın gibi hissettiğim her gecede, tekrar yollar... Arabanın o gürültüsü, o dayanılmaz müzik, o ayrılık, o yollar... Seni bırakışım çok ani oldu ama olması gerektiği gibiydi. Bunun bir sonsuza kadar veda olduğunu düşünme, bir gün seni görmek tüm isteğim.

Düşüncelerimde o güzel kızın, narin elleri, nazik sözleri. Seni unutmayacağım Rene Flaubert, işte yine yollar arabacıyı bekletiyorum son bir mektup için her zaman vakit var. Yazabilirsem yenilerini de yazarım. Bunlar sana verebildiklerim sevgili Rene. Hep senin Comet."

Bu mektubu okuduğum her sefer, onların nasıl bir dost, nasıl bir ikili olduklarını anladığıma emin oluyor ve keşke her şey iyi gitseydi demeden edemiyorum. Ve yollar serin, yollar yalnız, bunu Comet'ten öğrenecektim.

Müzik: Premier Concert: I. La Coulicam https://open.spotify.com/track/2fCZt1qmPUGnKt0JPA0tzy