Her şey
Her şeyin farkındayım gözbebeklerinin yeşil olmadığının, yeşil olanın iris tabakası olduğunun farkındayım mesela. Örneğin, şimdiye kadar duyduğum vampirlerle ilgili hikâyelerde, hep kana ihtiyaç ve açlık duyduklarını, benim hikâyemde ise, sadece zevk için isterlerse kan içtiklerini, hiçbir şey yemeden yaşadıklarını... İstersen terk et tümünü, gün ışığında duyduğun müziği, sana bir fırsat veriyorum okuyucu.
Her şey şimdi ayrılıktı. Rene, vampirlerin ağlayabildiğini bilmiyordu ki, gözlerinden yaşlar; yanaklarına, tuzlu tadı ile bir kısmı dudaklarına değinceye kadar ağladı. Tekrar ve tekrar... Oysa her şey aynı olsaydı. Vikont'un evindeki o nişan gecesinde olduğu gibi, ya da kamelyada dansta gecenin ve Andre'nin kollarında, en azından bahçe gezintileri olamaz mıydı?
Yoo her şey değişecekti. Bir mektup için yollar gözlenecek. Düşmanlardan sakınılacak... Her şey bir kabus olmalıydı şimdi. Comet'in gözlerinde güzel bir şeyler arayacaktı Rene. Ve elbette bulacaktı, o şimdiye kadar gördüğü en hüzünlü kişiydi. Ona benziyorlardı. Her geçen gün, her şey onları Comet'e sürüklüyordu...
Ne Andre Fleming'in, Ne Rene Flaubert'in eski günlerin geri geleceğine inanması mümkün değildi. Onlar Comet'in dünyasındaydılar artık. Yine de bir müzik içten içe işliyordu. Bir melodi, gün ışığında bu vampirlere müzik oluyordu. O melodi bağlılık, tutku ve ölümsüz aşktı... Belki mektuplar ile tekrar yaşarlardı. Belki tekrar aşk...
Andre: "Onu sevmeyi asla bırakmadım."
Rene: "O benim müziğimdi, gün ışığındaki müziğim."
Comet: "Onlar birer mücevherdi, kimsenin görüp de imrenmeden edemeyeceği."
![](https://img.wattpad.com/cover/318582531-288-k893122.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...