Ebedi Mektupların Meltemi
Sonsuza kadar sevebilirdim ki bu sevginin adı, ebedi yaşamda Rene olurdu. Değişmesi mümkün olan onca şeye rağmen, bu sevgi hep hayatta kalırdı. Ebedi antlaşma, ebedi sevgi nasıl mümkün olurdu bunu bana Rene anlatacaktı.
Yazdığı her mektupta, Vikontun evinde nişan töreninde, Comet'in koluna girip uzaklaşırken, kırlarda, bahçelerde, at binerken, bir opera gecesinde ve daha sonra hatırlayacağım her dokunuşta, öpücükte, mis kokusunda, sarhoş eden müzikte hep O olacaktı. Onun adı Rene idi ve ben Andre, Ona koşulsuz âşıktım.
İşte mektuplar, günümüzü ölümsüzleştirmek için çalışan kelimeler... Kendimizi deniyoruz, acaba sözlerimizin yazıları bizi etkilemeye yetecek mi diye? Müzik her yerde iken yazılan satırlar aşkın tek ölümsüz metinleri olabilecek mi diye.
Şimdi hafif bir meltem ile kâğıdın sesini duyuyorum. Bir an sadece bir an içi titremiş olmalı, korkmuş olmalı Renem. Mutlu olduğu anlar için korkmuş olmalı, benim için endişelenmiş olmalı. O meltem Onun titreyen nefesini mektubuna katmak için gelmiş olmalı. Neyse ki geçti, müzik ve yazdıkları güzel düşünceler ile birleşti. Ona gönderdiğimi okumuş olmalıydı ki korkusu yerini aşka bıraktı.
Artıkbeklemek için bir sebep yoktu öğle vaktini geçiyordu. Onu görmeliydim.Kelimeler en güzel süslerini kullanıp bana Rene'nin duygularını anlatmıştı.Artık zamanı gelmişti nişan yüzüğünü takan eli tutup öpmeli, müziği birliktedinlemeliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...
