İşte cevapsız geçen birkaç gün daha... Yazmak için sebeplerim var, hiçbir şey bu duygu gibi değil. Sana ulaştığım anlar dışında, hem de hiçbir şey. Bazen korkuyorum ya yazdıklarım yeterince güzel olmazsa diye. Sonra aklımdaki sesini duyduğumda, bunlar gibisi yazılmadı dediğinde tekrar hayali kalemime sarılıyorum. Mürekkep ve kâğıt anlamlı buluşmasını yaşadığında ve hepsi tekrar tekrar okunup mum ışığında, zarflarda mühürlendiğinde hepsi anlam kazanıyor. Sonsuzlukta açılacaklar, sonsuz hayallerde, bir kış günü okunup tekrar sonsuzlukta mühürlenecekler. Sevgili okuyacak öyle ki hayali...
Nasıl nazik olabilirim senin ellerini tutarken, diye düşünürken işte çıkıp geliyorsun. Yüzyıllarca beklemişken bu mektup, çıkıp geliyorsun kış gününde. Kim bilir ne fırtınalar içindesin... Bana söylemek istediklerin var. Ama susuyorsun ve müzik başlıyor kış olsun diyor.
Hayatımızın bir kışı daha böylece hayali olan her şey gibi başlıyor. Her şey hayali çalan müzik, yazılan birkaç satır dışında kimseye bir şey kalmayacak. Kışın fırtınaları içinde belki onlar bile kaybolacak. En güzel resimler, sanat şaheseri binalar, bahçeler hepsi kış ile örtülecek, soğuk bir rüzgâr sesi sadece... Mektuplar o rüzgâra karışacak ve her şeyin ortasında, iki hayali sevgili kalacak birbirlerine sarılmış sevgililer. Sonsuzluğu alacaklar kış ile...
Müzik: Vivaldi - Four Seasons (Winter) https://www.youtube.com/watch?v=nGdFHJXciAQ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...
