Nasıl anlatabilirim tam olarak bilemiyorum. Belki birdenbire dökülmeye başlar kelimeler diye başladığım mektup... Mürekkebin kâğıda bıraktığı izler, tıpkı ay ışığının karanlık denize bıraktığı yakamoz gibi... Tıpkı ışığının benimle buluşması gibi, kelimeler senin, senin onlar.
Nasıl olduğunu bilmiyorum, ama bu satırlar senin olmalı. Senin ışığından başkası olamaz. İşte kalemimi mürekkebe tekrar götürüyorum. O sırada nefesinin sesini duyduğuma eminim. Soluğumu kesen o kusursuz sesin, yerini nefes alışlara bırakıyor...
Bu satırlar senin... Beni sessizliğe, ışıksız bir denizin beklemesine terk etmeden önce, bir şey söyle, yine satırlar olacak öyle değil mi? Yine müzik duyulacak, yine yakamoz olacak ve senin satırların kalemimden dökülecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayali Sevgiliye Mektuplar
RomanceBu yazın, bu yazın bir başka... Bir araya gelmelerinin tek sebebi sevgi, hala bu satırları yazabiliyorsam gerçekti... Ve sevgi... Ve sevgi öyle bir şeydi ki, sevildiğini bilmek... Dünyalara bedel her şeyden öte... Sayfalarıma bekliyorum. Güzel bir g...
