İkinci Hayatlar Krallığı (BL)

2. Bölüm - Dalından Koparılmış Gibi

Atlas telefonda Derin ile konuşurken bir yandan da yoğurt mayalıyordu. Derin, C sınıfındaydı. Babası köyün toptancılığını yapıyordu ve Atlas yoğurt kaplarını hep ondan alırdı. Bu yüzden Derin ile çocukluklarından beri arkadaşlardı.

Kaşığı küçük kaseye daldırdı ve üstündeki kaymağın düşmemesine dikkat ederken ağzına götürdü.

Sonuçtan memnun gülümsedi.

O arada telefonun diğer ucunda konuşan kıza dikkatini verememişti. Sordu.

"Ne dedin duyamadım."

"Seninkinin kim olduğunu biliyorum, dedim."

Bu sabah kurtardığı simetrik yüzlü çocuğu hasta olduğu için okula gelemeyen Derin'e anlatmıştı. Atlas onu cevapladı.

"Hayatımın en iyi yoğurdunu yaptım."

Derin soğuk bir ses tonuyla cevap verdi.

"Her yaptığın en iyisi."

"Hep daha iyiye gidiyorsam ben ne yapabilirim?"

Yoğurdun kapağını kapatıp buzdolabına yerleştirdi. Derin bunun üzerine telefonu Atlas'ın yüzüne kapatmadan önce sesli bir nefes vermeyi unutmamıştı. Atlas söylendi.

"Bari kapatmadan önce kim olduğunu söyleseydin."

Atlas sonraki gün esneyerek sınıfa girdi. Ceren ağırlığını tek koluna vermis masanın üstünde oturuyordu. Atlas yanındaki sıraya çantasını atmak için hareketlendi ama sıranın üstünde fosforlu yeşil bir kap olduğunu fark etti. İçinde hala birkaçının toprağı duran sebzeler bulunuyordu.

"Bunları sen mi getirdin?"

Ceren yanıtladı.

"Hayır ben neden böyle bir şeyi okula getireyim. Ben de dün sen bıraktın sandım. Bu arada sana da günaydın kanka."

Atlas sebzeleri incelerken yarım ağızla günaydın dedi ve sonra konuşmaya devam etti.

"Bu kadar taze sebzeleri burada unutacağım gün öleceğim gündür." Kokladı. "Bunlar yeni dalından koparılmış gibi kokuyor."

Ceren'in de ilgisini çekmiş olacak ki yaklaştı.
Atlas sebzeleri yanlarında duran camın kenarına koyarken konuştu.

"Niye oraya koydun?"

"Belki bana değildir." diye yanıtladı onu Atlas.

"Saçmalama senin olmayıp da kimin olacak? Senin kadar sebze meyve düşkünü var mı burada?"

Atlas cevap vermedi. Ceren konuşmaya devam etti.

"Ama güneşe koy da kötü olsun tamam mı kanka."

Atlas ona dönüp konuştu.

"Git biraz da sevgilini darla be kadın. Akşama kadar talibi çıkmazsa alırım işte."

Ceren kaşlarını çatmış tam dediklerini protesto edecekti ki hoca derse başlamak için sınıfa girdi. Atlas içinden zamanlamayı kutladı.

Dersler sonunda bittiğinde Atlas sınıftan çıkan hocanın arkasından sevinçle zıplamıştı. Yeşil plastik kaba doğru ilerlerken konuştu.

"Babanız sizi eve götürecek." Ama uzandıktan bir süre sonra durdu. Ceren cam kenarına gelip yeşil kabın içine baktı.

"Böcek falan mı var?"

Atlas'ın gözü kapta değil dışarıdaydı. Ceren basketbol oynayan çocuklara kaşlarını çatarak baktı. Sonra olayı anlamıştı.

"Geçen kurtardığın çocuk o, değil mi?"

Atlas başıyla onayladı.

"Onun getirdiğini mi düşünüyorsun?"

"Bence olabilir."

Fırat birden arkalarından üstlerine atladığında ikiliden bir çığlık koptu.

"Neye bakıyorsunuz?"

Ceren ona sertçe vururken konuştu.

"Ödümü kopardın! Bu insana yapılır mı ya?"

"Ne yapılır mı?"

Soruyu soran Fırat'ın arkasından gelen Derin'di.

Atlas ise hala dışarıyı izliyordu. Fırat kolunu onun omzuna atıp konuştu.

"Karya'ya mı bakıyorsun?"

Atlas kabı gösterdi.

"Teşekkür için o mu getirdi acaba diye konuşuyorduk."

"Ne teşekkürü?" Derin hafifçe sola yatırdığı kafasıyla birlikte dalgalı saçları omuzlarından sırtına dökülmüştü.

Ceren konuştu.

"Ben çıkıyorum Atlas. Bir şey olursa ara."

Ceren, Fırat'ı da alıp sınıftan çıktı. Atlas ise basketbol oynayan çocuğu Derin'e işaret etmişti.

"Dün sana anlattığım simetrik yüzlü çocuk o. Bu sabah biri sırama bunları bırakmış, o olabileceğini düşündük."

Derin gözüyle kapıdan çıkan ikiliyi takip etmiş, sonra Atlas'a dönmüştü. Ona başını sallarken konuşmuştu ama aklı başka yerde gibiydi.

"Olabilir."

...2.bölümün sonu...



Kendime not; tarih bilmiyorsan tarih kitabı yazmaya kalkışma. Özür babına bu kitabıma her hafta iki bölüm atmaya karar verdim. Sorry. Diğer kitabına bölüm yazmadığı için pişman olan yazar offline