Sabah Atlas uyanmış, kendine kahvaltı hazırlamıştı. Televizyonun önüne geçip yemeğe başladı. Ama dün yaptığını hatırlamasıyla zeytin tanesi çatalından kaydı.
Elleri ile kızaran yanaklarını kapatıp bu fikri aklından çıkarmaya çalıştı. Başını iki yana sallıyordu.
"Ne yaptım ben? Onu neden öptüm ki? Biri beni-"
Kapının çalmasıyla dikkati dağıldı. Kalkıp balkona çıktı ve kimin apartman zilini bastığına baktı. Bu Karya'ydı.
"Beni almaya mı geldin?"
Karya başını salladı. Bunun üzerine Atlas bağırdı.
"Tamamdır. İniyorum!"
Atlas onu gördüğünde dünü unutmuş yine yanında gevezelik etmeye başlamıştı. Okula vardılar. Tatlı beyaz elbisesi ile Neslihan karşısındaydı. Onun yanına gitti. Tabii kolunu bırakmadığı Karya'yı da kendiyle birlikte çekmişti.
"Atlas abin sana bakıyordu. Yanına gider misin?"
"Tamamdır Aşk kadın."
Abisinin yanına gelmişlerdi. Atlas, Karya'nın kolundan çıkıp abisininkine girdi. Onu geriye çekti.
"Abi bak nasıl olmuşum?"
"Süper abim süper." Arda onu geçiştirdi. İşi başından aşkın gözüküyordu. Kağıtlarla işi bitince sinsi bir gülümseme ile Atlas'a döndü.
"Abisinin kuzusu?"
"Kuzu öldü abi."
"Ölmemiştir, ölemez. Çünkü bu kuzu sekizbuçukuncu sınıflara gidip burada olmayan kişilerin isimlerini çıkaracak."
"Tamam abi."
Atlas abisinin elinden kağıdı alıp uzaklaşmaya başladı. Karşı çıkmaya uğraşacağı sürede işi hallederdi.
Ama çok uzaklaşmamıştı ki abisi tekrardan seslendi.
"Gitmeden önce gelebilir misin? Seninle konuşmam gereken bir şey var. Bu kadar işimin arasında bu konuşmayı da ben yapıyorum çünkü kendi kardeşim dışında kimse bir işi doğru düzgün bitirmeyi beceremiyor."
Karya omuz silkerken Atlas güldü. Abisi konuştu.
"Karya, dün Kemal amca ile konuşmuş. Senin yerine mısırı o satacak. Sen de bizimle maça çıkacaksın. Senin için uygun mu?"
Atlas Karya'ya baktı. Karya ona poşet uzattı.
"Kıyafetler."
Atlas alıp başını salladı.
"Tamam abi ben listeyi halledip sonra takımı bulurum oyun planı için."
"Tamamdır. Aferin."
İkisi farklı yönlere giderken Atlas Karya'yı kolundan çekti.
"Sende benimle geliyorsun küçük arı."
Birlikte işi halledip listeyi verdiler. Otobüs yarım saat rötarlı olsa da sonunda kalkabilmişti.
Derin dizlerinin üstüne kalkıp otobüste arkasındaki üçlüye döndü. Sonra aynısını yapması için Neslihan'ı dürttü. Ama Neslihan bunu yapmayıp oturduğu yerden konuştu.
"Karya, Derin senin kolunu kırdığı için çok üzgünmüş. Senden özür diliyor."
Karya yanında oturan Atlas'ın kulağına fısıldadı. Atlas konuştu.
"Karya önemli değil diyor. Senin yaptığını unutmuş bile."
Diğer tarafta duran Ceren konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Hayatlar Krallığı (BL)
Fantasía"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
