"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
"Yuh basketbol sahası ile okul girişi yan yana. Ben nasıl oldu da onu hiç fark etmedim."
"Bende buna şaşırıyorum" dedikten sonra devam etti. "Bunu ben yapsam neyse de sen çevrene karşı daha dikkatlisin."
Atlas gülümseyerek konuştu.
"Algıda seçicilik diyeceğimde ona bakmayı da seçersin yani."
Neslihan biraz susup sonra sordu.
"Yakışıklı mı sence?"
Atlas burun kıvırdı.
"Bilmem ki. Bence fena değil ama benim beğenilerim pek diğer insanlarla uyuşmuyor."
"Onu yakışıklı buluyorsan emin ol ki uyuyor. Sınıfta bayağı hayranı var."
"Görünüşünden öte değişik bir havası var. İnsan onun kaşlarına bakınca huzur buluyor. Bir de benim için biraz tavır da önemli galiba. Onun biraz çekingen olması hoşuma gidiyor."
Neslihan gülmeye başladı.
"Atlas o çekingen falan değil. Kimseden lafını esirgemiyor. Dedikleriyle bazen insanlara tek atıyor."
Atlas bu çocuk mu lafını esirgemiyor diye düşündü ama cevap vermedi. Ceren ve Derin ile biri hakkında bu kadar uzun konuşmaları gayet normaldi çünkü ikisi de insanların hayatlarıyla ilgili bir sürü trivial bilgi biliyorlardı. Ama Neslihan'ın bu kadar ilgili olmasına şaşırmıştı.
Omzu ile kulağına dayadığı telefonu eline aldı ve öneride bulundu.
"Neyse prenses, benim de işim bitmek üzere. Buraya gelsene. Geçen yaptığım kaymakla Karya'nın getirdiği balı yeriz."
Neslihan'ın telefonun diğer tarafındaki sesi neşeli geliyordu.
Atlas ve Neslihan'ın evleri arasında bir apartman vardı ve üç apartmanda birbirlerine çatı ile bağlıydı. O yüzden ne zaman görüşecek olsalar çatıdan geçerlerdi. Atlas telefonu kapatmadan önce konuştu.
"Bekliyorum."
Birkaç saat sonra Neslihan gitmişti. Ardından balkondaki masayı silen ve bardakları toplayan Atlas ise düşünceliydi. Neslihan'ın bugünkü davranışlarına aklı takılmıştı. Atlas değişik olan ne tam olarak parmağıyla gösteremiyordu ama birkaç hareketi, çay bardağını devirip yenisini koyarkende üstüne dökmesi ya da oynarken kurdelesini balkondan düşürmesi gibi onu ele veriyordu.
Atlas bulaşıkları yıkamaya geçince bu konu aklından çıktı.
...6.bölümün sonu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
