Atlas; hastanede oturmuş, Derin'in kolunun alçıya alınmasını bekliyor, bir yandan da hastane kafeteryasından aldığı buzu gözüne koyuyordu. Köyün hastanesi iki katlıydı. İlk katta ortada resepsiyon, sağda acil ve solda da muayene odaları vardı. Üst kat ise yatan hastalara ve kafeteryaya ayrılmıştı.
Atlas Derin'in işinin bitip bitmediğini görmek için aşağıya indi. Ama onu bulamadan resepsiyonun önünde tanıdık bir yüz görmüştü. Doktorla konuşuyordu. Eli alçılıydı. Atlas göğsünde bir yumru hissetti. Çocuk sanki birinin ona baktığını farketmiş gibi başını Atlas'a a doğru çevirmişti. O bir şey diyemeden Atlas konuştu.
"Karya, burada karşılaştığımıza inanamıyorum."
Doktor da ona dönmüştü. Karya normalde ona bakıp hemen gözlerini kaçırırdı ama bu sefer bakışlarını biraz daha uzun tutmuştu. Şaşkın bir şekilde, bir kere daha baktıktan sonra sordu.
"Yüzüne ne oldu?"
Atlas elindeki yarı yarıya erimiş buz torbasıyla gözündeki morluğu saklayarak konuştu.
"Yanlışlıkla çarptım. Önemli değil. Ama senin kolun..."
Karya başını iki yana salladı.
"Sadece parmağım."
Atlas dudaklarını birbirine bastırdı. Derin o boğuşmaca anında Karya'nın parmağını kırmış olmalıydı. Belki de burnu sürtülmesi için bir süre Derin ile takılmayı kesmeliydi.
Doktora döndü.
"Daha hızlı iyileşmesi için ne yapabilir?"
Doktor ona şaşkınca baktı.
"Onunla arkadaş mısın Atlas?"
"Evet okuldan."
"Birbirinizle mi kavga ettiniz?"
Atlas gülmeye başladı.
"Benim Karya ile kavga etmemden daha imkansız tek şey kavgada onu yenmem olur heralde."
Doktor gülümseyerek elini Atlas'ın sırtına koydu. Onunla odasına yürürken bir yandan konuşuyordu.
"En önemlisi beslenme. Protein ağırlıklı besinler tüketmeli. Protein ne biliyor musun?"
Atlas cevap verdi.
"Hayvansal kaynaklı ürünler."
"Evet, çok doğru. Ayrıca vitamin içeren besinler de önemli."
Atlas çantasından çıkardığı not defterine doktorun dediklerini yazdı.
"Bir süre hareket ettirmemesi gerek. Son olarak kan akımını arttırmak için elini yukarıda tutsun."
"Tamamdır hocam, sağolun."
"Ne demek Atlas."
Doktorla konuşurken diğer iki odadan insanlar çıkıyordu. Birbirlerini görünce paniklediler çünkü ikinci odadan çıkan Caner ve Cansu adlı ikizler, üçüncü odadan çıkan ise Aslan Bey ve kolu kırılmış Derin'di.
Aslan Bey'in gözleri önce ikizlere sonra ise Atlas ve Karya'ya kaydı. Sert bir ses ile onları çevresine çağırdı. Onlarla konuşan doktor ve üçüncü odanın doktoru, kapısında baş hekim olduğu yazıyordu, öğrenci çemberinin biraz gerisinde yerlerini aldılar.
Aslan ilk Karya ile konuşmaya başladı.
"Buna inanamıyorum. Turnuvalara bu kadar az kalmışken...Ne oldu sen anlat."
Karya omuz silkip "Düştüm." dedi. Tehditkar bir hava vermek istediğinde vucüt dilini rahatlatıp kafasını hafifçe yukarı kaydırıyordu. Atlas bu hareketini de simetrik kaşları kadar sevmişti. Özellikle yanındayken tam tersini yapması onu bir kat daha sempatk yapıyordu.
Atlas söze girdi.
"Hocam öyle olmadı. Karya ile kafeteryada oturuyorduk sonra içeri Derin daldı. Birden ona saldırmaya başladı. Ama sonra bunun ikizlerden kaynaklanan bir yanlış anlaşılma olduğu açığa çıktı. Bir arkadaşımızın arkasından yersiz dedikodular çıkarmışlar. Sonra onlarla kavga etmeye başladık ve olan buydu."
"Yani siz üçünüz gidip onlarla kavga ettiniz."
Atlas hızlıca başını iki yana salladı.
"Hayır, Karya bizimle gelmedi. Onun olaylarla ilgisi yoktu. İkizlerle bizim aramızdaydı."
"Peki onun kolu nasıl kırıldı?"
"Derin ona saldırdığında parmağı kırılmış."
Aslan Bey Derin'e döndü. Derin suçlu bir şekilde başını sallayıp konuştu.
"Özür dilerim Karya."
Aslan Bey eliyle gözlerine bastırıp tekrardan Atlas'a döndü.
"Atlas bu üçünden beklerdim ama senden değil."
Atlas suçlu bir şekilde kafasını eğdi. İkizlerden kız olan konuşmaya başladı.
"O da suçlu değildi. Bizi ayırmaya çalışırken dahil oldu."
Atlas tam itiraz edecekti ki Karya onun yerine cevapladı.
"Evet, değildi. Biz gidiyoruz hocam. Siz de belki kızınıza bir ağızlık falan almayı düşünürsünüz. Başkasına saldırmasın diye."
İkizler dışında herkes özellikle de Atlas şaşkınca ona dönmüştü. Ama Karya'nın sert bakışları Caner'in üzerindeydi.
Atlas, Aslan Bey'in Karya'ya kızmamasını umuyordu. Olayların korktuğu gibi gelişmediğini gördü.
"Karya emin ol Derin cezasını çekecek. Sen Atlas'ı da alıp evine git. Biraz dinlen. Numaram sende var değil mi? Bir şeye ihtiyacın olursa direkt beni ara."
Karya kafasını sallayıp Atlas'ı ceketinden dışarıya çekerken Atlas tekrar karşı çıkmayı denedi.
"Ama-"
Aslan Bey burnundan verdiği nefes ile kapıyı işaret etti.
"Gidin."
Karya ile çıktıktan sonra Atlas sordu.
"Dediklerine neden kızmadı?"
"Haklıyım çünkü."
Atlas sordu.
"Evet ama-"
"Basketbol maçlarının tarihlerini ve takım listelerini ilk yılımdan beri ben hazırlıyorum. Şu ana kadar hiç sorun çıkmadı. Bu yüzden beni seviyor."
Atlas güldü. Karya'nın hiç bilmediği yönlerini öğreniyordu. Soru sorma sırası Karya'ya gelmişti.
"Bana anlatır mısın? O kız neden o kadar sinirlendi? Ben yanlış anlamış olabilirim."
Atlas gülümsedi. Kafasını salladı. Onu sağlam kolundan çekerken konuştu.
"Neslihan'ın annesi, Ayşe teyze, biraz millete hoş gelmeyen bir iş yapıyor. Sahilde yaşlıların yaşadığı sitelerden birinde süpermarket var. Biliyor musun?"
Karya evet anlamında başını salladı. Bilmesi doğaldı. Köyde sadece üç tane süpermarket vardı ve biri kapalıydı. Atlas anlatmaya devam etti.
"Oranın arkasında bir pavyon var. Neslihan'ın annesi orada çalışıyor. Bu yüzden Neslihan'ı reddettin sanmış millet."
"Öyle olmadı."
Atlas gülerek başını salladı.
"Anladım o kadarını. Neyse sen hocayla konuşurken Neslihan'ın annesini arayıp benim için et almasını söyledim. Evin kapısına koymuş."
Karya hafifçe kaşlarını çattı. Ama hala bakışları yerdeydi.
"Neden bahsediyorsun?"
"Sana yemek hazırlayacağım. Hayır cevabını kabul etmiyorum."
Karya dediklerine cevap vermedi. Onun yerine bambaşka bir soru sordu.
"Neslihan senin sevgilin olduğu için mi çıkma teklif etmediğini biliyordun?"
Atlas yüzünü değiştirmeden "Evet " dedi.
...9.bölümün sonu...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Hayatlar Krallığı (BL)
Fantastik"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
