"İstersen dondurma yemeğe onunla gidebilirsin."
Atlas, Karya'ya gülümsedi.
"Hayır, ben seninle gitmek istiyorum."
Karya gözünü kaçırdı. Yarı yola geldiklerinde Karya konuşmaya başladı.
"Çok mutlu gözüküyorsun."
Atlas başını salladı.
"Karya bazen her şey bana çirkin ve anlamsız geliyor. Hayat sanki daha soluk renklerdeymiş gibi. Böyle zamanlarda tek parlayan ne biliyor musun?"
Karya biraz düşünüp cevap verdi.
"Sevgi mi?"
Atlas kahkahalara boğulmuştu.
"Hayır, hayır. Neden bunu dedin ki? Halbuki öyle romantik birine de benzemiyorsun."
Karya omuz silkip sustu. Atlas alınmış olabileceğini düşünüp omzuna yaslandı.
"Karya, küsme."
"Küsmedim. Tek parlayan şey ne?"
"Eskiden dondurmaydı." dedi Atlas.
"Şimdi?"
Sensin Karya diye düşündü elini kafasının arkasına götürürken. Hafifçe fısıldadı. "Sen de oldukça parlıyorsun."
Karya'nın sessiz kalmasına Atlas sevindi. Çünkü bunun üstüne ne dese bilmiyordu. Biraz abartmış mıydı acaba. Ama ne yapabilirdi? Söyledikleri gerçekten de doğruydu.
Karya'yı tutup dondurmacı dükkanına çekti. Burası iki dükkanın birleşimiydi. İlk dükkanda dondurma tezgahı, yanındaki dükkanda ise oturmak için konulmuş bar tabureleri ile yüksek yuvarlak masalar vardı.
"Merhaba Kuran amca."
"Hoşgeldin Atlas'ım her zamankinden mi?"
Atlas kafasını sallarken adam konuştu.
"Kızların yanına mı geldin?"
"Kızlar mı?"
"Evet seninkiler diğer tarafta."
Atlas, Karya dondurması seçerken yan dükkana girdi. Ceren ve Neslihan oturuyordu. Onların yanına geldi.
"Hey girls."
Onu gören Ceren sitem etti.
"Niye aramalarıma cevap vermedin?"
Atlas telefonunu çıkarttı.
"Kusura bakma sessizdeydi. Görmemişim valla."
Neslihan sordu.
"Tek başına mısın?"
"Karya da burada."
"Bizim yanımıza otursanıza?"
Atlas, Neslihan'ın bu teklifi üzerine Ceren'e döndü. Ceren dudak büktü.
"O da kabul ederse oturun zaten ikinize edecek bir çift lafım var."
Atlas soracaktı ama dışarıda Karya'nın beklediğini görünce onu çağırmaya gitti. İki sandalye çekip oturdular.
"Selam Neslihan."
"Naber Karya?"
Karya omuz silkti ama Ceren'e döndüğünde birbirlerine bakmaya başladılar. En son Atlas araya girdi. Neslihan ile aynı anda konuştular.
"Ceren."
"Ceren."
İkisi tarafından ismi söylenince Ceren itiraz etti.
"Ne var ben hiçbir şey yapmadım. Bakıp duran o."
Atlas lafa girdi.
"Sana bir şey yaptın demedik. Karya adını hatırlayamadı. Söyle diye sana bakıyordu."
Ceren Karya'ya döndü.
"Ağzın yok mu senin? Adın ne diye niye sormuyorsun?"
"Diğerleri anladı. Sıkıntı bende değil, sende."
Atlas yüzünü ekşitti. Sınır zeka mevzusundan sonra bu kelimelere Ceren çok hassastı. Neyseki Neslihan araya girdi.
"Onlara başka bir şey yüzünden kızman gerekmiyor mu?"
"Ah evet." dedi Ceren kaşlarını çatarak.
"Karya, Fırat'a senin başını şişirdiğimizi söylemiş, sende katılmışsın."
Atlas güldü.
"Hayır ya tam olarak öyle olmadı. Erkek arkadaşın çok alıngan."
"Biliyorum." dedi Ceren pes etmiş gibi. "Ama sana çok kırılmış."
"Ben akşam arayıp onun gönlünü alırım, tamam mı?"
Ceren mutlu bir şekilde kafasını salladı. Sonra Karya'ya döndü.
"Sana da aynı şekilde."
Karya omuz silkip konuştu.
"Ağlasın."
Ceren kızmıştı. Kaşlarını çattı.
"Siz ilişkileri ne sanıyorsunuz ki?" dedi Ceren. "Kavga ettiğin halde birbirine katlanmaktır." Atlas cevizli dondurmanın üstüne konulmuş kuru inciri ısırırken konuştu.
"Karya, senin anne baban var mı?"
Karya başını hayır anlamında iki yana salladı.
"O zaman ikimizde no family club'ın sadık birer üyesiyiz." Isırdığı incire tuhaf gözlerle baktı. Karya'ya uzattı. Karya elleri dolu olduğu için Atlas'ın elindeki incire uzanıp ısırırken sordu.
"Tadı mı kötü?"
Ama Atlas Ceren'e cevap vermekle meşguldu.
"Dediğim gibi belki de ailemiz olmadığı için bilmiyoruzdur. Ama bu normal gelmiyor. Sence Karya?"
Karya omuz silkip konuştu.
"İncirin tadı normal."
Atlas şaşkınca konuştu.
"Öyle mi?"
Ceren ise itiraz etti.
"Çevrenden de mi görmedin? Benim akrabalarım arasından tek bir mutlu çift var onlar da kuzen."
Atlas hayır anlamında kafasını salladı.
"Yoğurtçu yaşlı teyze ile büyüdüm ve tek komşumuz bu sümüklü ile annesiydi."
Neslihan güldü. Atlas ise kalan son incir parçasını da yemesi için Karya'nın ağzına uzattı ve sonra tepkisini bekledi.
"Normal. Hatta lezzetli."
Atlas Karya'ya hızla başını salladı.
"Bana da lezzetli gelmişti."
Karya gözlerini kaçırırken Ceren lafa daldı.
"Peki birbirinden nefret ediyormuş gibi gözüken arkadaşlıklar ve kavgayla başlayan sevgililer de mi görmedin çevrende? Bu insanlar birbirine sonradan daha yakın oluyor."
Atlas yüzünü büktü.
"Görmek mi?" Bütün arkadaşlarıyla ilişkileri bu yöndeydi. Atlas iç çekti.
"Belki böylesi de iyidir ama-" omuz silkti. Bu hareket ona kesinlikle Karya'dan bulaşmıştı. "Birbirlerine hissettikleri nedensiz bir sevginin iki kişiyi yakınlaştırdığı kadar değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Hayatlar Krallığı (BL)
Fantasi"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
