Silah sesleri duyulduğunda saat sabah beşe geliyordu. Atlas ve Karya uyanıp birbirlerine bakarken kapı açıldı ve Arda içeri girdi.
"Atlas uzaklaş camdan. Hadi, bu tarafa gel. Polise firar edenlerin yanda konakladığını söyledim. Geceden beri izliyorlardı. Bu ateş sesi uyarı atışı."
Atlas onun kolunu tuttu.
"Çok güvenilirsin."
Arda, elini Atlas'ın kolundaki eline koydu.
"Biliyorum canım, her zamanki halim. Bu arada daha iyi bir haberim var."
Atlas ve Karya meraklı gözlerle ona bakıyolardı.
"Kaçan mahkumlar sadece erkek koğuşundanmış yani endişelenmemiz gereken bir şey yok."
Sözleri biter bitmez telefonu çaldı. Arda açtı.
"Tamamdır, tamamdır Kenan abi. Söylüyorum."
Telefonu kapatarak gülümsedi.
"Kaçanlar da yakalanmış. Hadi yine iyiyiz. Bu da böyle bitti."
Daha beş dakika geçmemişti ki telefonu tekrar çaldı.
"Yavuz abiniz arıyor. Giderken yolda konuşurum onunla."
Atlas itiraz etti.
"Abi ne olur ne olmaz, belki hala yakalanmamış bir kaçak vardır. Sonra git."
Arda, Atlas'ın başını okşarken konuştu.
"Annemin yanına gitmem lazım."
Atlas itiraz edememişti.
Karya ile kaldılar ama Karya da gitmek istediğini söyleyip ayaklandığında Atlas onun koluna atladı.
"Karya, Karya gitme. Şimdi abim gittikten sonra sen de gidersen çok yalnız hissederim."
Karya ona baktı sonra kafasını salladı.
"Tamamdır o zaman. Birlikte kahvaltı edelim"
Kahvaltıdan sonra birlikte dolaşmaya çıkmışlardı. Okul firariler için tatil ilan edildiğinden bütün gün onlarındı. Atlas ancak akşam olduğunda eve girebilmişti.
Sonraki gün Karya ile birlikte okula gidiyorlardı. Caner üstüne doğru yürümeye başladığında Atlas, Karya'ya ormanın neresinde Anadolu kurbağası görebileceğini anlatıyordu. Okulun önündelerdi. Atlas, Caner'i sertçe itti. Karya da tek eliyle Caner'i uzaklaştırmaya çalışıyordu. Sonunda iri çocuk konuştu.
"Cansu'ya neler dediğini biliyorum. Adi!"
Atlas cevap vermedi ama Karya çocuğa doğru yürümüştü.
Her şey göz açıp kapayıncaya kadar oldu. Karya onun üstüne geldiğinde Caner'in arkadaşlarından biri Karya'nın arkadan iki kolunu tutmuştu. Atlas, Karya'nın kolu kırık olduğu için onu tutan çocuğa doğru ilerleyip kolunu bırakmasını, canını acıtacağını söyledi. Ama çocuk dinlemedi. Bunu gören Atlas ona yaklaşmak için atıldığı anda arkadan biri onu da aynı şekilde tutmuştu.
Atlas sertçe geriye doğru, onu tutan kişinin göğsüne dirsek attı ve yumruğunu önünde duran Caner'e savurdu. Ama tam vuracağı sırada hala bantlı olan burnuna birkaç santim kala durdu. Onu öylece bırakıp Karya'ya doğru gitti. Onu tutan kişi Atlas'ın geldiğini görünce bırakıp onlardan uzaklaşmıştı.
Atlas hızla bir yandan Karya'nın alçılı kolunun askısını düzeltirken diğer yandan konuştu.
"İyi misin? Canın acıdı mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Hayatlar Krallığı (BL)
Fantasía"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
