İleri geri giderken saçını tutup konuştu.
"Off çok rezildim. Yarın nasıl onların yüzüne bakacağım."
Herkes gittikten sonra hastaneden çıkmış, aklına gelen tek yer olan bu küçük odada volta atıyordu.
"Hadi ama bir şey söyle. Bana öneri ver, sen zeki birisin."
Yavuz sonunda kalemi masaya bırakıp ona döndü.
"Ama sen değilsin. Bir fikrim olmadığını belirtmek için daha ne yapmalıyım?"
Atlas bir süre onun yüzüne bakıp sonra konuştu.
"Acaba bugün olanlardan sonra depresifleşmiş gibi davransam, sence dikkatini çeker miyim?"
Yavuz dişlerini sıktı. Daha sonrasında uzun bir soluk alıp verme ile kendini topladı.
"Bak Atlas, kendin yoğurtçuluktan krallığa geçiş yaptığın için anlayamazsın ama bu eski hayatlarımızın ortaya çıkma işi bizi epey sarstı. Ablamın on yıldır çırak olarak çalıştığı kuaförde yeni işe giren kız prenseslerden biri çıktı. Şu an ablamın daha üstünde ve dükkanın sahibi dükkanı ona bırakmayı kafaya koymuş durumda."
Atlas kafasını salladı. Yavuz konuşmaya devam etti.
"Bak sen bile...ben senin büyüğünüm böyle kafana göre evime dalman uygun mu?"
Atlas sordu.
"Acaba Karya'ya duyduklarını yanlış olduğunu mu söylesem? Ama yalan olur."
Yavuz artık sinir krizi geçiriyordu. Beşinci kez "Ne duydu ki?" sorusunu sordu ama Atlas'tan cevap alamayınca patladı.
"Yeter! Buraya geldiğinden beri tek yaptığın konuşmak oldu. Dinlemiyorsun bile. Sonra nerede hata yaptım diye düşünüyorsun."
Atlas dudaklarını büzdü.
"Ben en iyisi yarın okula gitmeyeyim."
Yavuz oturduğu sandalyeden kalktı ve Atlas'ı kolundan tutup kapıya doğru itmeye başladı. Atlas bir yandan onunla gidiyor bir yandan kendi kendine konuşmaya devam ediyordu.
"Ben aptal biriyim. O kadar aptalım ki insanlara bir şey söylemeden onların bir şeyleri anlamasını bekliyorum. Hatta bir şey söylemeden bile değil. Dalga geçerek saçma şeyler söylüyorum ve onların asıl demek istediklerimi anladığını düşünüyorum."
Kapıya varmıştı. Konuşmaya devam etti.
"Saraydayken abime karşı sadece kötü duygular besliyordum. Seninle kaldığımız dönemde de artık tüm duygularım azami miktara inmişti. Hem bu yüzden hem de bunu kendin farketmişsindir sanıp söylemedim."
Sustu. Sonra omuz silkti.
"Benim için sen bir abinin yerini tutuyorsun. Bu yüzden buradayım ve-"
Arkasını dönüp kapıdan çıkarken konuştu.
"Unuttun mu komutan? Ablanın ast üst ilişkilerinden çektiğini söylüyorsun ve sen anlamazsın diyorsun ama bu saçma rütbelere karşı çıkmak benim bütün olayımdı."
Cevap vermeyip şaşkınca ona bakan Yavuz'a gülümsedi.
"İyi akşamlar."
Oradan ayrıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Hayatlar Krallığı (BL)
Fantasía"Beni dinle! Bazı büyük hatalar ikincisine gerek duymadan koskoca bir ömrü mahvedebilir. Ama çok daha küçük ve önemsizleri, bir domino taşı gibi yüzbinleri felakete sürükler. Biliyorum ilk taşı iten bendim. Ama bu sefer, göreceksin Kreene, el de ben...
