[ W A R N I N G ]
This story contains grammatical and typographical error!
|| T H I R T Y - S E V E N ||
Y A R A 's P O I N T O F V I E W
MABILIS na nagdaan ang mga araw. Marami na rin ang nangyari at ngayon nga ay naghahabol na ang lahat sa deadline ng huling projects namin. Todo review na rin dahil malapit na ang final term. Sooner or later ay tutuntong na rin kami sa next life, I mean another stage if being a college student. Excited na ang iba pero kami nila Bea at Ley ay hindi. Psh, siguradong mas mahirap ang susunod na stage. Lalong kawawa ang beautiful braincells ko pag nagkataon. My ghad, pinagsisisihan ko na Business Ad pa ang kinuha kong kurso. Mabuti nalang nariyan si Cy and Davon para tulungan kami.
Nakapagtatakang pareho lamang naman kami ng course ni Davon, magkaiba lamang ng section, pero bakit parang chill lang siya? Kung sabagay, magkaiba kami ng braincells. Ay wait, hindi ko pa sure kung may braincells ba ako o wala.
Ilang buwan na rin ang lumipas nang ligawan ako ni Davon. And guess what? Kami na. Well, let's just say na napatunayan niya talaga sa akin na mahala niya ako. Ang besides, there's ni reason to give him a NO kase I'm also into him so yeah. We're already 2 months in a relationship and masasabi kong healthy naman. Nagkakasundo naman kami sa mga bagay, MINSAN. Maybe because medyo-I mean matigas talaga ang ulo ko minsan. No, I mean, minsan madalas, ehe. But even though I am a hard-headed, he can still handle me. On the other side, I can't handle his possessiveness, sobra. Masyadong seloso ang isang iyon but no worries. Maybe that's because he loves me that much, aba daoat lang ano.
"It's late... Saan ka na naman pupunta?" I heard Chance asked me. Inayos ko ang suot na sweatshirt bago siya hinarap.
Nakasandal siya sa hamba ng pintuan at naka-krus ang mga braso habang nakatingin sa akin. It's almost 3 months when we start to live in one roof, I mean sa condo unit na oag-aari ni Chance, katulad ng gusto ng parents namin. Hanggang ngayon ay naging lihim pa rin ang tungkol sa engagement namin ni Chance, lalo na kay Davon. I'm not yet ready to tell him, though. The good thing here is hindi rin naman nag-iingay ang parents namin both sides tungkol doon.
The wedding will be held after we graduate on second year college. They're to eager to push the wedding na hindi manlng sila nag-decide na i-move iyon pagkatapos namin ng fourth year college.
"I'll be sleeping on Davon's unit," I said and heard him sigh. Sanay na siya sa ganitong routine.
I mean, minsan talaga hindi ako rito natutulog. Doon ako sa condo unit ni Davon minsan natutulog, siguro twice a week? Wala naman kaming problema ni Chance tungkol doon. Naging maayos rin naman ang atmosphere between me and Chance. We even sleep in one room but not in one bed. He insisted to sleep on the floor while me, I'm sleeping on the bed of course. Hinahayaan niya lamang ako sa mga gusto ko and the good thing here is hindi rin siya maingay kina mom and dad nung nalaman niya na kami na ni Davon. Kahit sa school ay hindi rin naman nagbago ang turing niya sa akin. We're like just a classmates lang, ganun.
"Umuwi ka ng maaga bukas. Mom said they'll be visiting here again and of course together with your parents," he said in a low voice before he went near me and lean to kiss my forehead.
Simula nung magsama kami sa iisang bubong ay napansin ko day by day, he's being ahm... he's being sweet and caring towards me. Hinahayaan ko na lamang iyon at nagpanggap na hindi ko napapansin. Maybe that's because I am his fiance? Or baka naman sumusunod lamang siya sa oarents namin. Arg, I don't care, I don't see him as my fiance. After all of this, hindi pa rin siya ang gusto kong pakasalan.
Katad ng gusto ko ay nagtungo ako sa condominium kung saan naroon ang unit ni Davon. Nagulat pa siya nang madatnan niya ako sa sala ng unit niya. He gave me the duplicate key of his unit kaya nakakapasok ako rito kung kailan ko gusto.
"Babe, I want to ask you something."
Nakahiga na kami pareho sa kama niya habang nakayakap ako sa kaniya. My head is on his chest while his arms are encircling around my waist.
"What is it?" he asked. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at tinitigan siya sa mga mata. Napakunot ang kaniyang noo at pagkatapos ay bumangon din.
"Paano kung isang araw may grupo ng mangkukulam na dumating para guluhin tayo. Paano kung paghiwalayin nila tayo?" I serously asked to him. Nalukot ang kaniyang noo and afterwards, he started to laugh. What the-why the fvck is he laughing? I'm fvckin' serious here, bruh.
"My girlfriend is like a little kid, still believing that witches are existing," he said. Napanguso ako at hinapas siya sa dibdib para tigilan ang pang-aasar sa akin.
"I am serious here, Conner," I warned him by calling him on his last name. He stopped laughing and just smiled at me.
"A'right, babe. Don't be too serious, baka pumangit ka lalo." Nanliit ang nga mata ko sa kaniyang sinabi. Wht did he just say? Panget ako? Aba at, kaya pala bakiw na baliw siya sakin?
"Talaga ba, Xavier Davon Conner? Panget ako? Pwes umpisahan mo nang maghanap ng bagong girlfriend," I said to him like nagalit ako sa kaniyang sinabi. Of course I know that's not true. Maganda ako, magandang-maganda!
"Okah fine, you're beautiful."
Nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi at hinila ang neckline ng suot niyang oversized shirt palapit sa akin. Aba ang lalaking 'to,napipilitan lang yata na maganda ako. Nagulat siya sa ginawa ko at nagawa pa talagang nakawan ako ng halik sa labi. Sinamaan ko siya ng tingin pero hindi manlang siya natinag. Bagkus ay muli lamang niya akong hinalikan sa labi, but this time, mas matagal at puno ng pagmamahal. He's kissing me passionately na talagang nagpapabaliw sa akin. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na lamang na nakahiga na ako sa kama while he's on top of me. Humiwalay siya nang pareho kaming halos mawalan na ng hininga.
"You're the most beautiful woman in my life, Zayara. Walang pwedeng makapaghiwalay sa atin. Pakakasalan mo pa ako, hindi ba?" His question made me froze. A tear escaped on my eyes when I saw a hope on his. I don't know what to say. His question is like a knife that was stabbed on my chest. Hindi ako makahinga ng ayos dahil sa emosyong gustong kumawala sa dibdib ko.
His forehead furrowed. "Hey, what's wrong? Why are you crying?" he worriedly asked then wiped my tears. Imbes na sagutin ang kaniyang tanong ay muki kong pinaglapat ang aming mga labi. Hindi ako gumalaw ganun din siya. Magkalapat lamang ang mga labi namin sa loob ng halos isang minuto. Afterwards, I gentky pushed his head to give space.
"Pakakasalan kita in future, Davon."
Wala mang kasiguraduhan sa mga nangyayari ngayon sa buhay ko, at keast sigurado ako na siya lamang ang lalaking gusto kong pakasalan. Alam kong mahirap pero gagawa ako ng paraan para makawala sa kasunduan ng mga magulang ko. I love Davon, I love him so much at sisiguraduhin ko na siya ang lalaking makakaharap ko sa altar.
[ U N E D I T E D ]
©majesticprinces
BINABASA MO ANG
Dared to Kiss Captain | COMPLETED
RomanceZayara is a type of girl na may medyo kabulastugan. Palamura at gandang-ganda sa sarili, though totoo naman iyon. Lumaki siya sa marangyang buhay pero salat sa atensyon at pagmamahal mula sa kaniyang nga magulang. Although alam niya sa kaniyang sari...
