[ W A R N I N G ]
This story contains grammatical and typographical error!
|| T W E N T Y - T H I R T Y ||
Y A R A 's P O I N T O F V I E W
Kanina pa ako nababagot dito, gusto ko nang lumabas at hanapin si tukmol. Kanina pa kase kami dito sa isang restaurant sa loob mismo nitong resort. Alas sais pa lamang naman. Kanina ay hindi na ako nakapag libot-libot sa resort dahil nakatulog ako kanina. Ewan kung sino bang poncio pilato ang hinihintay namin dito, basta ka-business partner kuno nila. Akala ko pa nga ay madaming ka-meeting yun pala naman ay isa lamang. Hindi na bale at hindi naman iyon ang pinunta ko rito ano.
"Oh, they're here." Nagpakawala ako ng malalim na hininga nang sa wakas ay dumating na rin ang hinihintay namin. Isa pa, sa wakas ay makakapag-dinner na rin, kanina pa ako nagugutom eh.
I glanced at the two people na papalapit sa pwesto namin. Mukhang mag-asawa sila dahil hakata naman, nuba? Naningkit ang mga mata ko dahil parang namumukhaan ko sila, hindi ko lang maalala kung kailan o saan. Lalo na iyong lalaki na sa palagay ko ay kaedaran lamang ni daddy.
Nang tuluyan silang makalapit sa amin ay nagbatian pa sila nila mommy at daddy, may pa-beso-beso pa silang nalalaman. Ang nakakainis pa dito ay nadamay pa ako, nananahimik ako rito eh. Parang t@nga naman, oo. During the batian moments ay pinakilala sila sa akin ni mom and dad at ganun rin ako sa kanila.
Naupo na sila sa tapat namin. The good thing here is pang isang oamilya yata itong table na na-occupy namin. May walo kase itong seats, tig-apat sa magkabilang side. Nang tingnan ko ang babae or should I say tita Cydney ay nginitian ako nito at masasabi kong gandang-ganda siya sa akin. Huwaw, makapal ba masyado foundation ko ngayon? Sa susunod pulbos nalang gagamitin ko, lol.
"Dalagang-dalaga na talaga itong si Zayara, marecakes no?"
Gusto Kong mapatawa dahil sa tinawag niya kay mommy. Marecakes, seriously? Well, siguro ganoon sila ka-close ni mom? Tsk, ano bang pakealam ko, basta nagugutom na ako, period! But anyway, kilala ko ba ang mga ito? Why foes they sound like kilala nila ako? Or maybe because they're friends or business partners with mom and dad? Arg, dunno and I don't care.
"Yes, marecakes-wait, nasaan na pala yung anak niyo?" mom asked to tita Cydney. Tsk, wag mong sabihing maghihintay pa kami ng ilang minutes again para sa anak nila kuno? If that so, ite-take ko nalang yung parte ko at mauunang kumain.
"May kausap pa siya sa lab-"
"Good evening Mr. and Mrs. Quinzon." Nalaglag ang panga ko nang marinig ang boses na iyon at nang makita kung sino ang nagmamay-ari. Anak ng pusit, anong-teka siya ang anak nila tita Cydney at tito Kenji? Kaya pala mukha silang pamilyar sa akin dahil kamukha pala nila ang anak nila which is Chance! Gracious!
Nang mapadpad sa akin ang tingin ni Chance ay tila hindi ito na gukat unlike me. Maybe because he knows my parents? Arg, whatever! Sinundan ko siya ng tingin nang maupo siya sa tapat ko. Tiningnan niya kamang ako ng wala lang, parang normal ganoon.
"So son, I want you to me-"
"No need to intriduce us, dad. We know each other." Bago pa man matapos ni tito Kenji ang sasabihin ay naunahan na siya ni Chance. He's right di ba nila alam yun? Tsk! Mukhang nagulat naman silang apat ngunit kaoagkuwan ay nagngitian rin sina mommy at tita Cydney. Wait, I smell something fishy, here. Baka may baong isda si Chance? Kidding aside.
Nagpasya na silang um-order ng pagkain, sa wakas at makakakain na rin. Mamaya na lamang daw pag-uusapan ang dapat pag-usapan pagkatapos namin mag-dinner. So habang naghihintay ng pagkain ay nag-usap muna silang apat about sa kung anu-ano, kung saan-saan na nga umabot yung topic nila. Samantalang kami naman ni Chance ay tahimik lamang at kung minsan ay nagsusulyapan. Gosh, para kaming mga t@nga dito.
Ilang saglit pa ay dumating na rin naman agad ang order namin na pagkain, sila lang pala ang um-order. Makikikain lang ako, dejoks. Syempre anak ako dito so dapat ilibre nila ako no.
Naging tahimik naman ang dinner namin. Tanging tunog ng kubyertos lamang ang maririnig bukod sa ingay ng mga kalapit-table namin. And afterwads, natapos na din kami lumamon. Sumimsim muna ako sa lemonade juice ko bago pinunasan ang bibig ko.
"Kung ganoon, hindi na pala tayo mahihirapan."
Kapagkuwan ay napakunot ang aking noo sa biglang sinabi ni daddy. Anong ibig niyang sabihin? Paanong hindi mahihirapan? Okay, something is wrong here. I glanced at Chance na tila may alam rin sa nangyayari. Nang makita niyang nakakunit ang aking noo sa kaniya ay mabilis siyang nag-iwas ng tingin. Weird.
"Sweetheart," tawag pansin sa akin ni mom at hinawakan ang kamay ko. Sinulyapan pa niya ang mga kasama namin bago niya ako nginitian. Ghad, huwag kang ngumiti ng ganyan mom, alam kong may mangyayaring hindi maganda ngayon.
Hinaplos niya ang kamay ko bagi sinabing, "Alam naming masyado pa kayong bata para sa ganitong bagay but this is the only thing na maari naming gawin para mas lumago pa ang kumpanya natin. And besides, we're doing this for your own g-"
"Mom, just direct to the point, please?" Bago pa man niya matapos ang kaniyang sasabihin ay nagsalita na ako. Ang dami oang paligoy-ligoy, she can just tell me what the heck is going on. She again glanced at the others before she smiled at me.
"You need to marry Keyshawn, Zayara," she said. Sus, yun kang pala-wait what the fvck? Anong kasal-kasal ang sinsabi niya? No way! I'm too young for this, ano na naman ang pumasok sa kokote nila?
"I don't want to. I'm not marrying, mom. Dad? Ano 'to?" Naghe-hysterical na ako rito pero mukhang kalmado lamang si Chance sa tapat ko. I knew it, alam na niya ang tungkol dito. Marahil ay nabanggit na iyon sa kaniya ng parents niya.
"You need to marry him, Freya, sa ayaw mo o sa gusto mo. That's the only thing you can do for our company," dad said in a serious voice. Ni wala silang pakealam sa naging reaksyon ko.
Fvck that company! Fvck that bullsh1t business! Fvck them. Bakit kailangan na ma-involve pa ako? At bakit hindi manlang tumutol si Chance? I felt like being betrayed here! Ito ba ang importanteng meeting na sinasabi nila? Ghad, this is fvckshit!
"I'm marrying no one, mom, dad. Hindi niyo ako pwedeng diktahan kung sino ang pakakasalan ko."
Right after I said those words, iniwan ko sila. Bahala na yung in-order ko na ice cream na i-te-take out ko sana, babalikan ko nalang mamaya. Tumakbo ako palabas ng restaurant at hindi pinansin ang pagtawag nila sa akin. Fvck them!
Dumeretso ako sa hotel at sumakay ng elevator paakyat sa floor kung saan naroon ang hotel room ko. Nagwala pa ako sa loob ng elevator, good thing, mag-isa lang ako roon. Pero pvtangina lang nang panira ng drama ko. Napatayo ako ng tuwid nang may pumasok sa elevator, nasira tuloy yung moment ko. Nang makarating sa tamang floor ay kumaripas ako ng lakad para tunguhin ang kwarto ko.
Ngunit sa sobrang pagmamadali ko ay hindi ko na napansin na may makakasalubong pala ako. Kaya ang ending, nagkabanggaan kami. Napasapo ako sa aking noo nang mapatama iyon sa matigas na bagay. Inis kong tiningala ang lalaking nakabangga ko at bigla nalang nagliwanag ang mata ko nang makita kung sino ito. Mabilis ko siyang dinamba ng yakap na tila hindi naman scripted sa dapat na gawin ng katawan ko. Ghad, I missed him so much!
"Davon, you're here!"
Akala ko ay matatapos ang gabi ko na may sama ng loob. But then there's the person who came to enlighten my mood. Just by seeing him, mukhang naalis pansamantala ang galit sa loob ko.
|| U N E D I T E D ||
©MajesticPrinces
BINABASA MO ANG
Dared to Kiss Captain | COMPLETED
RomanceZayara is a type of girl na may medyo kabulastugan. Palamura at gandang-ganda sa sarili, though totoo naman iyon. Lumaki siya sa marangyang buhay pero salat sa atensyon at pagmamahal mula sa kaniyang nga magulang. Although alam niya sa kaniyang sari...
