JN20
Gab's pov
Marami akoong dapat eexplain kay kael.
Pero hindi to yung tamang oras.
Yung totoo?
Ako lang ang nag-utos sa kanya na hanapin si natasha para kahit papano makatulong ako sa kanya.
Pero parang tumatagal mas lalo ko palang nilalagay sa peligro ang buhay ni nate at ng kapatid niya.
Wanna know why?
Saka ko na sasabihin.
Diba guardian angel ako noon ni kael? Kaya alam ko ang totoong siya.
Tadhana at panahon na ang magsasabi kay kael ng totoo.
"Eto na ata?"-betty
Napatingin kami sa bahay na nasa tapat namin ngayon.
"Hindi to.." sabi ko at napatingin sa mga bahay na nadito
"Yun..." turo ko dun sa bahay na kulay puti at may black gate
"Sure naba yan? Pang-sampung bahay na ang natanungan natin... Eto na talaga ha?" parang pagod na wika ni betty saka naunang puntahan yung bahay kaya sumunod narin ako.
Nagdoorbell kami.
Maya-maya may nagbukas ng gate.
"Bff!!! Bff!!! Imissyou!!!! Mwah!!!!" grabe lang tong si betty, para namang sampung taon silang di nagkita ni nate.
"Bff!!! Patulong akoooo!!!"
"Betty? Teka? Bakit ka nandito? Pano ka nakapunta dito????" takang tanong ni nate
Tumingin sakin si betty kaya sakin rin ang tingin ni nate
"Sino siya???"-nate
"Kaibigan daw ni kael, siya si Gab..."-betty
"Ganun bah? Sige pasok kayo... Nasa loob si kael...."
Hindi ako kinakabahan pero...
Parang ayoko na tuloy harapin si kael.
Hindi ako takot kahit ang totoo eh nakakatakot talaga ang taong yun.
"Ano ba ang problema mo betty?"-nate
"Pinalayas ako samin bff!!! Uwaahhhh!!! Saka iniwan na ako ni mike chuchu.. Huhu..." kwento ni betty habang nakasunod lang ako sa kanila.
Nandito na kami sa sala at nakita ko si alice na naglalaro ng ipad sa sofa.
"Ate betty!!!"-alice
"Bunso,Imissyou!"-betty
Saka nagyakapan yung dalawa.
"Teka lang tatawagin ko lang si kael ha..." paalam ni nate saka umakyat na sa taas.
Naupo kami sa sofa.
"Hi kuya, ako po si alice!"
"Hello alice ako si kuya gab..." :)
"Oh... Kael!" biglang sigaw ni betty kaya napaangat ako ng tingin at nakita si kael na pababa na ng hagdan.
Nagtagpo ang mga tingin namin
Di siya makapaniwalang nandito ako
"Gab?? Brad!"
Napatayo ako at sinalubong siya.
"Gago, anong binaba mo dito???"
"Mas gago ka. Sa labas tayo mag-usap."
Nagpaalam muna kami sa tatlo at pumunta sa may garden.
At nag-usap habang umiinom ng beer.
"Ganun? Swerte mo brad ano? Edi dalawa na tayo dito.... Nag-eenjoy sa pagiging buhay ulit..."-kael
"Bat ka ba nandito sa baguio?" pag-iba ko ng topic saka lagok ng beer
"Wala lang... Gusto ko lang ipasyal si nate at alice..." walang ganang sagot nito habang patuloy parin sa pag-ubos ng hawak na beer
Ngumiti lang ako.
"Mahal mo talaga siya nuh?" nasabi ko
Ngumiti rin siya
"Mahal na mahal. Higit pa sa buhay ko. Akala ko nga di ako mafa-fall kasi ayoko... Pero ayun, ang bilis nitong puso ko, tumibok agad..."
Napabuntong-hininga ako saka kumuha ulit ng beer sa mesa at binuksan yun.
"Isipin mo nalang na blessing si nate. Na kahit anong mangyare, mahal mo parin siya..yun..." sabi ko na ikinatahimik niya
"Bakit ba brad? Natatakot ka bang may mangyareng masama samin? Alam mo dude kahit kalabanin kami ng demonyo hindi ko bibitawan si nate..."
Sabi mo yan ha.
Panindigan mo yan kael.
"Nga pala, tutal nandito kana. Sabihin mo na sakin kung bakit ako bumaba ulit dito... Kung bakit gusto ng diyos na mabuhay ulit ako...."
Tinignan ko siya.
"Seryoso ka dude?" tanong ko
"OO naman. Magsabi ka na..."
5 minutes......
10 minutes.....
"Ano ba dude, nilalamok na tayo dito.. Sasabihin mo ba???" inip na sabi niya
15 minutes
"Ngayong september 24, full moon.... May.... Ibig kong sabihin.... Babalik ang lahat.... Lahat ng alaala mo.. Lahat ng taong nakasama mo noon. Lahat.... Maaalala mo lahat kael... Sa 3 years.... Babalik ka ulit... Sapat na ba yan? Maghintay ka ngayong full moon...."
Tama lahat ng sinabi ko.
Saksihan niyo ang katotohanan
May dinukot si kael sa bulsa niya. Cellphone...
"Four weeks to go bago mag-fullmoon. Sige.... Aabangan ko yan."
Babalik ang alaala ni kael ngayong fullmoon
At hindi lang ang alaala niya, pati sa mga taong nakasama niya noon at ngayon.
Kasi nung nasa langet na si kael noon wala na siyang alaala.
Dahil yun ang nangyayare sa mga taong namamatay at nagiging anghel.
——————
Ps. Ang panget na author
