Sweetdreams or Nightmares?
----
Echael's pov
I'm standing here, behind this lady wearing a red dress. I heard her loud cries. Pero, ewan ko ba at di ako makagalaw to comfort her. So I tried to move my feet but I failed then someone came and drag her away. I can't see their faces, they just ran away. I scream dahil sa kabang naramdaman ko na nawala sakin yung babae.. Wala akong nagawa kaya naupo ako sa lupa at umiyak. Then suddenly....
"Wag ka ng umiyak kael, hindi naman kita iniwan..." and when I turn to see her bigla nalang dumilim ang buong paligid. Di ko nakita ang mukha niya. Saklap.
"Natasha????" tinawag ko siya. "Natasha!!!!" pero wala akong narinig na response. Nasan na siya? Bat niya ako iniwan?
I ran. Everywhere. But, it's all dark. Natakot na naman ako.
"Echael??? Uy kael!"
Dumilat ako then I saw Natasha's beautiful face. Sa saya na nakita ko siya, I hug her.
"I'm glad I found you,san ka ba pumunta ha? Tinakot mo'ko baby..."
Bigla niya kong tinulak na ipinagtaka ko. "Natutulog ako, nagising ako kasi nagsisigaw ka. Binabangungot ka ata eh..."
Bangungot? Panaginip lang pala yun? Yung babae? Kaya ko siya tinawag na natasha dahil feeling ko si natasha yun eh. Kinabahan nga ako nung nawala siya sa panaginip ko. Yung heartbeat ko ngayon anlakas parin dahil sa takot na iniwan niya ako. Although hindi ko naman talaga nakita yung mukha pero, nararamdaman kong si natasha yun. Siya ba talaga yun? Bakit ang weird? Bakita nakakatakot? Hays. Takot na ba akong mawala ang babaeng nasa harap ko ngayon?
"Sorry.. *gulp*" naglook away ako at tumayo na, gusto kong uminom ng malamig na tubig. Pumunta muna ako sa terrace at nagpahangin. Sana hindi na ako managinip ng ganun, ayoko kasi yung feeling ng naiiwan. Ayoko talaga.
"Echael..."
"Natasha..." she's here, tinabihan ako. I looked at her. Parang siya nga yun eh.. Siya talaga. "Sorry naistorbo ko pa ang tulog mo..you want?" nilahad ko sa kanya ang kamay kong may hawak na mineral water.. "Hindi. Ok lang..." i just noded at ibinalik ang tingin sa kalangitan. I saw stars. Ang dami. At isa ako sa mga stars na yan dati. Napapangiti ako sa isiping nandito na talaga ako at buhay. Hindi na ako star na nandyan sa langit,kumikinang.
"Ang ganda ng mga bituin nuh? Sana isa ako sa mga bituin na yan."
"That's a bad joke baby. Bakit gusto mong maging bituin? You wanna die? Iiwan mo'ko?" she look at me saka ngumiti. "Hindi." talagang hindi pwede. Nandito na ako para sayo tapos mamamatay ka lang? No way. I wont let you die. Hindi na kita iiwan natasha simula nung panaginip ko.
"Nasubukan mo nabang maiwanan? O di kaya mang-iwan?" tanong niya while nakatingala siya sa mga stars. Hindi pa, ata? Wala naman kasi akong maalala sa nakaraan ko eh. Bad feeling.
"H..hindi pa.. I hate goodbyes. I hate running away." di na siya umimik.
Lumapit pa ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya, these hands na nahawakan ko since I'm here na ayaw ko na atang bitawan. Hindi ko alam kung bakit. Siguro nga natakot talaga ako sa bangungot na yun. Hays.
"Just stay. Don't leave." sincere na sabi ko at niyakap siya from behind.
Now, these feelings na naramdaman ko. Ang saya. Kakaiba.
This is your fault gab! Pano kung mainlab ako sa babaeng pokpok na to? You wanna die huh asshole? Ikaw kasi! Ayaw mo pang sabihin sakin ang totoo at nakaraan ko. Fuck. Pag ako umibig na talaga dito di kita patatahimikin Gabriel! At sabihin mo kay lord na patawarin ako sa mga nangyayare ngayon
Sunday morning
7:00 a.m
Naghanda ako ng breakfast.
"Goodmorning kuya!"
"Baby bunso...goodmorning, nasan ate mo?" inayos ko ang mga plato sa mesa sinet ko na lahat at ready na. "Upo kana diyan at gigisingin ko ate mo..."
"Kuya, magsisimba tayo? Sunday kasi ngayon.." habol niya.. "Yeah.." sagot ko at panhik na sa taas. Pumasok ako sa kwarto at tulog pa nga si baby ko.
I opened the window. Nakarinig ako ng ungol. Hmmm nagising ko ata siya through mr.sunshine na pumasok sa bintana ko.
"Gising na baby. Sunday ngayon magsisimba pa tayo..." tinignan ko siya she just smile at tumayo na. Gumanti ako ng ngiti. Her priceless smiles. Haha
"Goodmorning kael." she move forward and hug me. Di ako naimik.
"T..tara na sa baba. Alice is waiting.." at nagpatiuna nakong lumabas.
Nagsimba kami at gumala sa mall. Nagsine rin kami.
Natasha's pov
Sobra na ata tong kabaitan samin ni echael, nakakahiya na.
"Wag na, magko-commute nalang kami ni bunso..ok lang talaga.."
"I have cars, whats the use? Ihahatid ko kayo.." he insisted kaya wala nkong magawa. Sumakay na kami sa kotse niya. Uuwi na kami ni bunso, abuso na kung makikitulog na naman kami doon diba?
"You can visit me anytime sa bahay baby bunso ha? Welcome na welcome ka dun."
Echael's pov
"Talaga po? Salamat kuya kael.." tuwang-tuwa naman ako sa reaksyon ng bata. Talagang masaya siya.
Nilipat ko ang tingin kay nate na nakatingin sa bintana. "Baby..." tawag ko
"Magdrive ka. Baka mabangga tayo.." sabi niya lang
"Wala kang tiwala sakin."
She look at me. Napailing nalang ako. Medyo nainsulto kasi ako dun sa sinabi niya. Ewan ko ba.
Pagdating namin sa bahay niya
Walang imik na bumalik ako sa kotse ko. Bigla akong nabadtrip na ewan.
"Echael..." lumapit siya. "What?" she's just calling me by my name at nakakabdtrip din yun. Unfair rin.
"Salamat.." ah yun lang pala. "Gehh." pumasok na ako sa loob at pinaandar ang makina. Tinignan ko ulit siya na nakatayo parin sa tabi ng kotse ko at hinihintay akong umalis.
I still managed to smile pagdating ko sa office. Dito na ako dumiretso, may tatapusin pa kasi ako.
-----
Comments. Votes. Thank you! :) suportahan niyo to pls.
PS. Ang nagmamakaawang author ;)
