RUH CİNAYETLERİ

38.Bölüm❧Akıl Almaz Bir Gösteri

Dostlarım, selam!!

Uzun bir aranın aranın sonunda tekrar buradayız. Beklettiğim için özür dilemek istiyorum öncelikle, ama bulduğun tüm boş zamanlarda bölüm yazmaya çalıştığımı bilin lütfen:'(( Vizelerim biter bitmez bölüm yazmaya koştum. Umarım bölümü beğenirsiniz. 40 bin okumayı aşmışız. Belki ben bu bölümü yayımladığımda 49 bini bile görebiliriz :)) Okuyan herkese çok teşekkür ederim.

Lütfen satır aralarına yorum bırakmayı unutmayın. Kitapla ilgili, kurguyla ilgili veya yazım dilimle ilgili bana geri dönütlerde bulunursanız çok mutlu olurum. Okurken yazdığınız tahminlerinize bakmayı gerçekten çok seviyorum.

Ayrıca yeni bölümlerden haberdar olmak için beni Wattpad üzerinden takip etmeyi de unutmayın. Bölüm aralıklarını daha kısa tutmaya çalışacağım.

Ayrıca hesabımdaki linkten Spotify listesine ve sosyal medya hesaplarıma göz atabilirsiniz.

Bu bölüm bir miktar giriş bölümü gibi, şimdiden keyifli okumalar :))

instagram: @/zeyneepezgi19 @/tuneirene

twitter:  @/tuneirene

-

Hava serindi. Kunter'in dudakları benim dudaklarımı işgal etmişken üzerimize doğru esen rüzgarla birlikte düşündüğüm ikinci şey bu oldu.,

İlki O'ydu.

Hava serindi ama Kunter'in bana dokunduğu yerler sanki yanıyordu. Bu aramızdaki çekimin gücüydü.

Büyük elleri, yüzümü iki yandan kavradığında, parmakları kulaklarımın yanından saçlarıma daldı. Baş parmağıyla yavaşça soğuktan mı yoksa onun dudaklarından mı kızardığına emin olamadığım yanaklarımı okşadığında göğsünde duran ellerim, sıkıca üzerindeki siyah kazağı kavradı.

Başı artık yana eğilmişti. Onu daha önce de öpmüştüm. Ama bu farklıydı. Ölüm ve kaybetme korkularının hepsini aynı anda yaşamıştık saatler önce. Tüm duygularımız en tepede dolaşırken birden birbirimizi bulmuştuk. Ben ona onu sevdiğimi söylemiştim. Bu ne zaman olmuştu ne zamandan beri düşüncelerimde bile onu sevdiğimi söyleyen sesleri susturmuştum? Kunter yanımda olduğu sürece bu soruların hiçbir önemi yoktu.

Daha önceki öpüşmemize göre daha derindi, daha anlamıydı ve daha büyük duygular içeriyordu. Dudaklarımız birbirini tanımaya çalışırken arada duraksıyor, gözlerimin içine bakıyor, orada her ne görüyorsa tekrar dudaklarını benimkilerin üzerine değdirdiğinde daha şiddetli öpüyordu.

Sırtımın duvara yaslandığını hissettim. Ne zaman geriye adımladığımı bilmesem de bu his hoşuma gitmişti. Ellerinden biri yanağımdan kayarak boynuma indiğinde boynum ve omzumun birleştiği hassas noktayı yavaşça okşamaya başladı.

Kontrolümü kaybetmemi sağlayan son şey de bu olmuştu.

Dudaklarına doğru inlediğimde, sanki aramızda yaşanan o sihir birden bozulmuş gibi Kunter yüzünü benden çok da uzaklaştırmadan dudaklarını dudaklarımdan çekti.

İkimizin de ilk yaptığı şey derin bir nefes almak oldu.

Nefes nefese bir şekilde gözlerimi açmaya cesaret edemeden öyle kaldığımda, alnı alnıma yaslandı.