ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

25'🩸

"Çocuk oyuncağı değil bu iş Arzu."

Kaşlarımı kaldırıp dudaklarımı birbirine bastırarak başımı salladım.

"O yüzden mi bize çocuk oyunları oynattın?"

Sinirimi bastırmaya çalışıyordum ama fazla başarılı olacağımı düşünmüyordum.

"O oyun zihin oyunu çocuk oyunu değil."

Kollarımı göğsümün altında bağladım.

"Az kalsın seni annenin önünde öldürecektim Ateş! Öfkemi nerede nasıl dizginleyeceğimi bilmiyorum ama birşeyden şu an emin oldum."

İfadesiz yüzüyle beni dinlemeye devam etmişti. Boğazımdaki düğüm canımu yakıyordu. Ağlamamak için direnmek bana fazla zor geliyordu.

"Annenle geçirebileceğin en güzel zamanları geçir. Nasıl olsa yeniden karşılaşacağız."

Sözlerimin hemen ardından yanından geçip gitmek istediğimde kolumdan tutmuştu.

"Seni babanla görüştüreceğim dedim o yüzden hiçbir yere gidemezsin. Bu meseleyi bir süreliğine kapatıp sonra evcilik oynuyormuş gibi yarın açmaya niyetim yok."

Kolumu elinden sertçe çektim.

"Burada oturup annenle sevgi gösterilerini izlemeyeceğim! Ayrıca beni bırakmanı söylemiyorum gideceğimi söylüyorum. Buna ister izin ver ister verme. Bugün beni yanında görürsün yarın yokum."

Mutfağa girdiğimde arkamdan seslenmişti ama umursamamıştım.

"Arzu!"

"Kızım?"

Merdivenlerden teyzenin sesini duyduğumda bakışlarımı oraya çevirdim.

"Anne sana dinlenmeni-"

"Gidiyor musun?"

Herşeyi unutmuş ama yine beni hatırlıyordu. Başımı sallayıp zorla gülümsedim.

"Gidiyorum."

Yavaş adımlarla bana yaklaşıp ellerimi tuttuğunda bakışlarımı Ateş'e çevirdim.

"Arada yine gel olur mu?"

Bunu yapmaya asla niyetim yoktu ama unutacağını bildiğim için bir kez daha başımı salladım.

"Olur tamam."

"Allah'a emanetsin yavrucuğum."

Sözlerinin hemen ardından elini yanağıma yerleştirip diğer yanağıma iliklerime kadar hissettiğim sevgi ve şevkatli öpücüğünü bırakmıştı.

Gözlerim anında dolmuş ve zorla yuttuğum hıçkırığım çıkmak için benimle savaşırken daha fazla dayanamayıp teyzeden uzaklaşarak hızlı adımlarla dış kapıya ilerledim.

Kapıyı açıp koşar adımlarla evden uzaklaşırken yine Ateş'in arkamdan seslendiğini duymuş ve umursamadan daha çok hızlanmıştım. Yanaklarımdan süzülen yaşlar tenime o kadar yabancı geliyordu ki hızlı hızlı elimin tersiyle silmeye devam ediyordum.

"Arzu!"

Ne ara bana yaklaştığını anlayamasam da kolumdan tutup beni kendine çevirdiği anda ellerini yüzümde dudaklarını dudaklarımda hissetmiştim.

O kadar sıkı tutuyordu ki onu itmemi istemiyot gibiydi. Ne olduğumu anlayamadan dudaklarımdan ayrılıp alnını alnıma dayamıştı.

"Bunu yapmazsam pişman olurdum."

Hiçbirşey söyleyemeden arkamda bir araç durmuştu.

"Bu araç seni evine bırakacak."

Arkamdaki arabaya bakıp yeniden ona döndüm.