ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

75'🩸

Yalan söylüyordu, eğer yalan söylememiş olsaydı cevap vermek için o kadar beklemezdi.

Ateş başkasına bağlıydı, ondan fazla birşey beklemiyordum. Ben duygularımı kontrol altına almayı iyi bilen biriydim. O olmasa da yaşayabilirdim.

Fakat o beni kafasına takmış görünüyordu. Hareketleri bazen bilinçsiz oluyordu. Buna bir nokta koymam gerekiyordu.

Saçlarım ensemden at kuyruğu yaparak banyodan çıktığımda yatağımda oturmuş beni beklerken görmüştüm onu.

"Sen daha gitmedin mi?" diyerek dolabımdan siyah şişme montumu aldım.

"Hayır, beraber çıkalım istedim. Tuğkan hala bulunamadı."

"Kendimi koruyabiliyorum."

Montumu giyinip çantamdan telefonumu alarak arka cebime koydum.

"Olsun ben yine de-"

Odamdan çıkmak istemişti. Önünde durarak hem önünü hem lafını kesmiştim.

"Sana kendimi koruyabilirim dedim."

Gözlerimin içine bakmıştı sadece.

"Ne sana ne de korumana ihtiyacım yok. Eğer illa birini korumak istiyorsan git Gümüş'ü koru Ateş. Benden de uzak dur artık."

"Duramam." dedi başını iki yana sallayarak.

"Zorundasın, sana çatı katında ne dediğimi hatırlıyor musun?"

"Hiç aklımdan çıkmadı ki Arzu."

Başımı salladım, çıkmaması gerekiyordu.

"Ben yine de bir hatırlatma yapayım. Seni hiçbir zaman sevmedim, sen nasıl cinsellik bakımından sana iyi gelen bir kadınla birlikte olduysan bende ilgi bakımından bana iyi geldiğin için seninle birlikte oldum. Şimdi..."

Bir adım geri çekildim.

"Seni sevmeyen birini korumak adamlığa sığmaz. Az bie adamlığın kaldıysa onu da bu şekilde harcama."

Yeniden dolmuştu gözleri, çaresizce bakmıştı gözlerime. Yana çekilip gitmesi için kapımı açmıştım. Önce kapıya ardından yeniden bana dönmüştü.

"Hiç mi?" dedi çatallaşan sesiyle.

"Hiç." dedim kendimden emin şekilde.

Başını sallayarak bakışlarını başka tarafa çevirdi. Ardından yeniden bana döndü.

"Tamam..." dedi ve arkasından sertçe yutkundu.

"Sana son bir soru soracağım. Alacağım cevaba göre arkamda iz bırakmadan defolup gideceğim."

Gitmek mi? Nereye gidiyordu?

Karşımda dikilip gözlerime baktı.

"Bana bir şans daha ver. Pişman olmayacaksın söz veriyorum."

"Bu bir soru değildi ama cevabım net."

"Ne? Cevabın ne?"

"Hayır."

"Neden lan neden?"

"Sen benim annemi benden sakladın. Senin kafana sayısız silah dayadım ben ve sonunda ölüm olmasına rağmen annemin yaşadığını söylemedin. Nasıl acı çektiğimi gördün, anneni gördüğümde neler hissettiğimi anladın ve buna rağmen annemi benden sakladın. Bana ilkin olduğumu söyledin ama adka planda aslında sürekli yatıp kalktığın bir kadın olduğunu öğrendim. Herşeye rağmen sana o soruyu sordum, ona o bakımdan bağlı mısın dedim ve cevap bile veremedin."