ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

39'🩸

Silahın üzerime dayanmış olması yaşadıklarımı aklıma getirmişti. Onca zaman ne için çabaladığımı hatıtlamıştım.

Annemi o sefaletin içerisinden çıkartıp temiz bir hayat sürmek için babamın mirasını üzerime almıştım. Ama annemin gün geçtikçe artan unutkanlıkları onu alzheimer itmişti.

Evin içerisinde deliriyor ve beni artık tanımamaya başlamıştı. Üzerime saldırmaktan hiçbir zaman vazgeçmemişti. İnsanlar onu zorla yanımda tuttuğumu düşünmeye başladığında bakım evine vermek zorunda kalmıştım.

Savaştığım onca şeye rağmen annem için ayakta kalmayı başarmışken şimdi onu da kaybetmiştim. Bunca varlığın ve bunca düşmanlığın karşımda durması...

"Sık..." dedim çatallaşan sesimle.

Düşmanıma aşık olmak hayatımda yaptığım ikinci hataydı. Eğer o mirası üzerime almış olmasaydım bunların hiçbiri başıma gelmeyecekti.

Babam hep yaptığu gibi yine zarar vermişti hayatıma, aileme, kalbime...

Silahı tutup kalbimin üzerine bastırarak bomboş gözlerle baktım gözlerine.

"Sık dedim sana."

Kaşlarınu çatmış gözlerime bakıyordu. İtalya'ya en başından amacım olan ölmek için gitmiştim. Ama öldürmemişti, onu sevmeme izin vermişti.

İkinci yanlışımdı, beni en başından orada öldürecekti.

"Sık dedim lan şunu!"

Sesim gür bir biçimde evin içerisinde dağılırken gözlerimin yandığını hissettim.

Bir süre daha gözlerime baktı ve ardından silahı usulca avcumun içerisinden indirerek bir adım daha yaklaştı.

"Seni neden öldüremiyorum?"

Sesi titremişti, silahla birlikte arkasını dönüp sağ elini alnına koymuştu.

"Birşey engelliyor, vicdanım, merhametim, kalbim..."

"Beni en başından öldürmedin çünkü annemi gördün. Onun sana karşı merhameti seni zayıflattı ve kaçtın."

Nefes nefese parmaklarımı şakaklarıma dayadım.

"Şimdi annem öldü, bir sebebin ya da bahanen kalmadı Arzu. Şu siktiğimin canınu al da kurtul!"

Ortada duran cam masayı devirerek bağırdığımda bana dönmüş ve bakmıştı.

"Herşeyi öğrenmek mi istiyorsun! Anlatayım!"

Elimi saçlarımdan geçirdim, sabrım kalmamış gibi hissediyordum.

"Yanına geldim beni öldürmeni istedim ama yapmadın! Aramızda birşeyler yaşandı ve birbirimize karşı hislerimiz oluştu. Babanla iş birliği yapmak zorunda kaldım çünkü ikimizin de ortak düşmanı vardı!"

Tekli koltuğun arkasına geçip ellerimi koltuğun başına dayadım.

"Babamla iş birliği yapıp annenin ölümüne sebep olan adam."

Sözlerimin ardından bakışlarımı usulca ona çevirdim. Sadece izliyor ve dinliyordu.

"Seni öldürmeye kalktı, kurtardım. Baban da zorunlu olarak seni bana emanet etti çünkü adam seninle tehdit ediyor babanı."

"Peki ya seni?" dedi titreyen sesiyle.

Beklemediğim yerden gelmişti soru. Bakışlarımı yere çevirdim.

"Sen ölme diye Buse o adamla anlaşma yapıp babanı pusuya düşürdü. Eğer o an son dakikada yetişmeseydim belki de ölecekti. Senin için..."

Bir adım geri çekilip ellerimi pantolonumun cebine yerleştirdim.