"Aklın sıra Arzu'ya kahramanlık yapıp gözünde kurtarıcısı gibi gözükeceksin değil mi? Yemezler aslanım geç şöyle."
"Ne diyorsun oğlum sen? Ben sen miyim lan? Beni kendinle mi karıştırdın?"
"Tatava yapma geç lan."
Haktan dediğini yaparak kenara doğru yürürken Ateş'i öldürmek ister gibi bakıyordu.
"Elindeki silahla ahkâm kesiyorsun-"
Haktan sözünü bitirmeden Ateş'in aletine tekme atarak kendimden ittim. Geriye doğru sendelenirken elindeki silahını alıp kapıya doğru koşarak odadan çıktım.
Babamın sesini duymuştum, anneme bağırmıştı. Annem yaralanmıştı, başına birşey gelmişti. Birşey olmuştu!
"Arzu dur!"
Merdivenlere yönelip aşağıya doğru koşmaya başladım. Adamlar o kadar fazlalardı ki bizim adamlarımız zor yetişiyordu.
Merdivenin sonuna geldiğimde annemin de yan merdivenden indiğini görmüştüm.
"Arzu!" demişti gözlerini büyüterek.
Ona doğru koşmaya başladığımda bana doğru koşmuştu.
"Arzu dur! Koşma!"
Bağırarak bana doğru koşarken babam annemin arkasından Ateş ve Haktan benim arkamdan koşuyordu.
Çatışmanın ortasında anneme kavuşmama az birşey kala annem sağına bakmıştı.
"Arzu dur!"
"Dilay dur!"
Babam arkasından anneme seslendiğinde o kadar silah sesinin içerisinde yalnızca tek bir kurşun sesini duymuştum.
Anneme isabet eden kurşun.
"ANNE!"
Çığlık atarak anneme son dakikada sarıldım. Annem boynuma sarılıp boynumdan öperek aynı kelimeleri tekrarlıyordu.
"İyisin, yaralanmadın, iyisin."
Babam, Ateş ve Haktan önümize geçerek bizi korumaya çalışırken amcam sonunda ortaya çıkmış ve önümüze doğru devrilen masayı sürüklemişti.
Annem beni de tutarak o masanın arkasına eğmişti. Annemden ayrılıp korku dolu gözlerle baktım.
"Yaralandın, vuruldun!"
Annem acısını hiç belli etmeden kendine bakmıştı. Kurşun bacağına denk gelmişti.
"İyiyim, ben iyiyim sıyırdı sadece."
Babam ve diğerleri yerde yatan adamların silahlarını alıp çatışmaya katıldıklarında başımı iki yana salladım.
"Değilsin, yaralandın kan kaybediyorsun."
"Şşş sakin ol bana bak, Arzu bana bak."
Ağlayarak baktım annemin gözlerine.
"Sakin ol ve aklını kullan tamam mı? Buradan çıkmamız gerekiyor. Tuğkan destek çağırmıştır çoktan. Hepimizin buradan çıkması gerekiyor."
Burnumu çekerek sakin kalmaya çalıştım. Annemi buradan çıkarmam gerekiyordu. O yaralanmıştı ve annemi hastaneye götürmem gerekiyordu.
Başımı salladım, sadece başımı salladım.
"N-Ne yapa..."
Aklıma gelen şeyle birlikte annemin gözlerine baktım. Acı çekiyordu.
"Alkol, anne şişede alkol bulmamız gerekiyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)
Teen Fictionİşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim. "Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış...