İşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim.
"Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.....
Koridorun sonunda koca bir alana açılan bölüme attım kendimi. Duvardan tutunarak başımın dönmesinin hafiflemesini bekledim.
"Annenin ölümünden daha fazla zevk verecek senin ölümün!"
Gözlerimi açıp etrafa bakındım. Diğer bölümlerden farklı bir biçimde bölümde beyaz ışıklar yanıyordu. Adımlarımı hızlandırarak bölümün içerisinde başka bir kapı aradım ama yoktu.
İçerisi küf kokuyordu ve korkucu derecede genişti. Bölümün diğer tarafına geçip bölüme girmesini bekledim.
Ya burada onu öldürecektim ya da ölecektim. Elimi başıma koyarak gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Bölümden içeri girdiğinde direkt bana bakmıştı.
"Köşeye mi sıkıştın?"
"Bilerek sıkıştım." diyerek silahımı yeniden ona doğrulttum.
"Bu sefer izin vermeyeceğim!"
Sözlerinin hemen ardından bana doğru koşmaya başlamıştı. Başımın dönmesi sanki o bana koştukça daha da fazlalaşıyordu.
Bulanıklık artıyor ve daha çok terliyordum. Gözlerimi sıkıca kapatıp yeniden açarak ona baktığımda bileğime sertçe vurarak silahımı yere düşürmüştü.
Hemen ardından elinin tersiyle sert bir tokat atarak beni yere düşürmüştü. Acıyla yerde kendime gelmeye çalışırken başımda bıçağını kenara atıp beni sırt üstü çevirmiş ve üzerime çıkmıştı.
Ellerimle ona engel olmaya çalışmış ama başaramamıştım. Ellerini boğazıma kenetleyip tüm gücüyle sıkmaya başlamıştı.
"Önce seni boğacağım sonra başını kesip babanın önüne atacağım!"
Nefesim kesilirken ellerimi yüzüne götürmüş ve gözlerine bastırmıştım. Başını sağa çevirip öfkeyle bağırarak daha çok bastırdığında gözlerim kaymıştı.
"Sen benim kızımsın, asla korkmazsın. O yüzden bu böceği kendin alıp atacaksın."
Bakışlarımı böceğe çevirdim. Çok büyüktü...
"Baba çok büyük."
Babam gülümseyerek saçlarımı okşadı.
"Prensesim, yapabilirsin."
Babamın o merhamet ve sevgiyle gülüşleri gözlerimin önüne gelmişti.
Kalan son gücümle elimi omzundaki yarasına bastırdım. Acıyla kendini geriye attığında nefes nefese öksürerek bedenimi sağa çevirdim.
Bakış açıma bıçak girmişti ama uzaktı.
"Orospu!"
Düştüğü yerden kalkmaya çalışırken bıçağa doğru sürünmeye çalıştım. Ama o benden önce davranarak ayağa kalkmış ve karnıma sert bir tekme atmıştı.
