ANNEMİN İNTİKAMI🩸(+18) (TOXİC SERİSİ II)

47'🩸

Teyzem bizi bu halde görünce neye uğradığını şaşırmıştı. Usulca önüme çöktüğünde Ateş'ten uzaklaşıp sırtımı duvara yasladım.

"Yaklaşma..."

Teyzem bakışlarını Ateş'e çevirmişti. Ateş yanımdan zar zor kalkıp ikimizden de uzaklaştığında teyzem yeniden bana döndü.

"Arzu ne oldu? Anlat kuzum bana."

Başımı iki yana salladım. Kimseyle konuşmak istemiyordum.

"Yalnız kalmak istiyorum."

"Olmaz, kulağındaki bandaj kan-"

Elimle durmasını işaret ettim.

"Sadece yalnız kalmak istiyorum dedim sana."

"Biraz yalnız kalsa iyi olur."

Teyzem öfkeli bakışlarıyla çöktüğü yerden kalkıp Ateş'in karşısına geçti.

"Ne söyledin ona!"

"Ben hiçbirşey söylemedim, hatayı dışarda aramak sizin ailenizde genetik."

Ateş sözlerinin ardından odadan çıkmıştı. Teyzem yeniden yanıma çöktüğünde kendimi bir kez daha geri çektim.

"Teyzecim bana ne olduğunu anlatır mısın? Hazar mı birşey dedi sana?"

Bakışlarımı ona çevirdim, gözlerine bakar bakmaz yüzümde hayal kırıklığı belirmişti.

"Hiçbirinizin yüzünü görmek istemiyorum. Defol odamdan, defol!"

Sesimi yükselttiğimde kulağım sızlamış ve dişlerimi sıkarak kulağımı tutmuştum.

"Tamam, tamam gidiyorum ama kulağın kötü görünüyor. Hastaneye gitmek istemiyorsun o zaman pasuman yapayım. Kulak konusunda tecrübeliyim."

Bakışlarımı bir kez daha ona çevirdim. Buruk bir gülümsemeyle bakmıştı gözlerime.

"Annenin de kulağını sıyırmıştı kurşun. Hatta babanın da." dedi ve ardından güldü.

"Şimdi de senin, sanırım ailecek bu kaderi yaşadınız."

"Çık." dedim sadece.

Sözümü ikiletmeden başını sallayıp ayağa kalkmıştı.

"Tamam, tamam ama kontrol etmeye geleceğim. Lütfen biraz dinlen."

Cevap vermeyeceğimi anlayınca kendini zorla odamdan çıkarmıştı. O çıkar çıkmaz elim kulağıma gitmişti. Oturduğum yerden zorla kalkarak aynanın karşısına geçtim.

Yorgun gözlerimle baktım sargılı kulağıma. Annem de mi aynısını yaşamıştı?

Bir kez daha döküldü gözyaşlarım...

.......

Avluda Zeynep'i beklerken yaramın acısıyla yüzümü ekşittim.

"Ne söyledi sana?"

Merdivenlerden koşarak inmişti. Tam karşımda bulmuştum onu.

"Ne mi söyledi?" dedim sinirle.

"Kızı ne hale getirmişsiniz gördün mü?" dedim ardından.

"Sen bu ailenin dış kapısının dış mandalı bile değilsin duydun mu beni? O yüzden bana hiçbirşeyin hesabını soramazsın."

"Öyle bir sorarım ki!"

Sesim yükselmiş, yaram acımıştı. Öfkeyle dişlerimi sıkarak yeniden devam ettim.

"Babam olacak o adamdan hesap soracağınıza kendinize sorun o hesabı önce."