İlk yalancının ilk yalanı, toprağa düştüğü andan itibaren, yatsıdan sonra yanan mum ona bebek gibi bakacaktı. Yalanın tohumu büyüyecek ve çiçek açacaktı. Çiçeği görenler, ona "Lotus" adını verecekti. Lotusun ardından gelen kendi kaderini, 14'ün lane...
Hayatınız boyunca hep sevgiyle kalın, saygıyla kalın, aşkla kalın ve de kitabımı okumaya devam ederek kalın.
keyifli okumalar dilerim
(🎭)
Bölüm Sözü
Başlangıç sadece sonun başıdır. Öyleyse her son bir başlangıçtır. Her başlangıç bir sonda var olacaktır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
H. G.
(🎭)
İçinde grinin her tonunun bulunduğu odamda yine düşünmekle meşguldüm. Saçma sapan şeyleri düşünüyor olmak en azından düşündükçe delireceğim şeylerden beni uzak tuttuyordu. Çok geçmeden gözlerim odamda turlamaya başladı. Gri dolabım, gri çalışma ve makyaj masam, hatta gri duvarlarımı tek tek tarıyordu gözlerim. Sanki her gün onları görmüyormuş gibiydiler. Gri benim en sevdiğim renklerden biriydi. 'Ben beyaz değilim, beyaz gibi pürüzsüz ve temiz değilim ama onun gibi olmak istiyorum.' derdi sanki.
Çıkmam lazımdı kök saldığım yataktan. Üstümü giymeliydim. Dışarıda beni düşmanları için yem yapmak isteyen bir takım insanlar vardı. Onlara ben yem olmak için çok hazırım diyebilmeliydim. Peki gerçekten hazır mıydım?
Saate bakasım geliyordu birden. İçimdeki bu dürtüye itaat edip kafamı yatağımın ucundaki çekmecenin üstüne konumlandırılmış saate doğru çevirdim. Henüz saat sabahın yedisiydi. Ekim ayının 8'i olmalıydı ayrıca bugünün tarihi. Bu bilgiyi kafamın içine not ettim. Çıplak ayaklarım sıcak yataktan soğuk zeminle buluşunca bütün vücudum titremelerin avucuna bırakmıştı kendini. Örtünmeyi sevmezdi ayaklarım. Hep çıplak dolaşırlardı. O zaman üşütsünler de akılları ayaklarına gelsindi.
İlk istikametim odamın içinde bulunan banyom olmuştu. Banyodaki tüm işlerimi halletmem toplamda en fazla on dakika sürmüştür diye tahmin ediyordum. Orada işim bitince hemen yatağımın sağ yanında bulunan beyaz özentisi gri renkli dolabımdan siyah dar kot pantolon çıkarmıştım. Çok geçmeden giyinmiş olduğum siyah ve dar kot pantolonu siyah ve dar bir kazakla kombinlemeyi tercih ettim. Bugün de çok siyah oldum, biraz da renkli giyineyim diye düşünürken bu kez de üzerime siyah kot ceketimi geçirdim. Bu da benim kararlılık seviyemdi işte, ne yaparsın.
Aynanın karşısına geçmiş, tüm yaşadıklarımı ve olacak olanları düşünüyordum. Düşünüyorum, öyleyse varım diyorum. 'Nereye varsın Hera? Sen şimdi var olmayan birinin yerini varlığınla doldurmaya gitmiyor musun?' Bu var olmak mıdır, yoksa yoktan var etmeye çalışmak mı?
Yansımama kayıyordu gözlerim. Saçlarıma dikkat kesiliyordum. Saçlarım uzun, siyah ve altlarından dalga dalgaydı. Saçımın tamamını boyatma cesareti gösteremediğim için sadece bazı tutamları griydi. Bu grilik ne yalan söyleyeyim yakışıyordu bana. Güzel olana her şey yakışırdı zaten. Böyle kalsın, diyordum saçlarım için. Onların açık kalması adına onay veriyordum. Hem saçlarımı toplasam ne olacak ki? Zaten ben kafamın içini toparlamayı beceremiyordum.
