İlk yalancının ilk yalanı, toprağa düştüğü andan itibaren, yatsıdan sonra yanan mum ona bebek gibi bakacaktı. Yalanın tohumu büyüyecek ve çiçek açacaktı. Çiçeği görenler, ona "Lotus" adını verecekti. Lotusun ardından gelen kendi kaderini, 14'ün lane...
Hayatınız boyunca hep sevgiyle kalın, saygıyla kalın, aşkla kalın ve de kitabımı okumaya devam ederek kalın.
Keyifli okumalar dilerim...
(🎭)
Bölüm Sözü
Uçurtmam gökyüzünde olabileceği en özgür hâlinde. Kalbim senin elinde. Olabileceği en mahkum hâlinde.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
H. G.
(🎭)
Gidecektim ben. Nereye gideceğimi, nasıl gideceğimi, şu anda nerede olduğumu bilmeden gidecektim buradan. Eğer birazcık da olsa şansım varsa hiçbirine çaktırmadan gitmeyi tercih ederdim. Özellikle de baş veliaht'ta çaktırmamayı tercih ederdim. Neticede kaçmak istediğim ev onun eviydi.
Hoş, yaklaşık olarak kaç m²'lik alanın kendi bölgesi olarak kayıtlarda geçtiğini bilmiyordum. Çok m² olması lazımdı tahminimce. Öyle çok olacaktı ki her yanda düzinelerce adamı olacaktı, veliaht için çalışan. İçinde bulunduğum duruma asıl şimdi mantıklı bir gözle bakacak olursak, zaten sevgili robot deyince alınan Robot Alice, yakalanmama neden olmasaydı daha kapıdan çıkar çıkmaz yakalanacağımı görmüş olurdum. Hadi yine iyisin Alice'cim, affettim gitti seni.
Daha fazla oyalanmanın ne bir faydası vardı ne de gereği. Bundan dolayıdır ki gizlendiğim büyük, gösterişli kolonun arkasından çıkarak salondaki koltuklara gelişi güzel yayılmış, yedi adamın yedisinin de görüş açısına girmeyi başarmıştım. Veliahtların hepsi buradaydı. Demiştim ben zaten sırf benim şansıma kalsa tam kadro gelirdi bunlar diye. Öyle de olmuştu. Ben benim şansımın...
''Aslına bakarsan oldukça rahat uyudum.'' Rahat olmaya çalışarak tek tek veliahtları incelemiştim. Onları incelerken bir yandan da ev robotuna cevap veriyordum.
"Öyleyse yine bekleriz efendim." Dalga geçiyor olmalıydı. Yine gelmem mümkün değildi. Çok beklersiniz canım.
''Yok canım, ben almayayım. Allah seni inandırsın, şu hayatta bana hep rahat batmıştır.''Alice ile aramızda geçen diyaloga, veliahtların hepsinin kaşını çatarak seyirci olması da ayrı bir ironiydi. Onları değil de robotu takıyor olmam zorlarına gitmişti.
''Bakıyorum da son teknoloji harikam ile çok iyi anlaşmışsınız, Hera.'' Bunu söyleyen ikizlerden biriydi. Hangisi olduğu hakkında fikrim yoktu. Ya Batı'ydı ya da Doğu. Aman neyse, ne işte. Neticede ikisi de yöndü.
''Alice'i siz mi tasarladınız?'' Kansu, ikizlerin teknoloji üzerine devasa şirketlere sahip olduklarından bahsetmişti. Hatta çok zeki olduklarını da söylemeyi es geçmemişti. Fakat bu bilgilere sahip olan Hera Türkeş'ti. Hera Uysal'ın oldukça uzun müddet salağa yatması gerekiyordu.
