İlk yalancının ilk yalanı, toprağa düştüğü andan itibaren, yatsıdan sonra yanan mum ona bebek gibi bakacaktı. Yalanın tohumu büyüyecek ve çiçek açacaktı. Çiçeği görenler, ona "Lotus" adını verecekti. Lotusun ardından gelen kendi kaderini, 14'ün lane...
Hayatınız boyunca hep sevgiyle kalın, saygıyla kalın, aşkla kalın ve de kitabımı okumaya devam ederek kalın.
Keyifli okumalar dilerim.
(🎭)
Bölüm Sözü
Yılların acısı bu, Sökmek kolay mı? İzi kalır söksen bile, Bırakıp gitmesen olmaz mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
H. G.
(🎭)
İnsanlık için önemli olan neydi? Varlığını sonsuza kadar sürdürebilmek mi? Yoksa yok olmadan var olduğuna dair izler bırakabilmek mi? İşte bu olmak ya da olmamaktır fakat keşke bütün mesele bundan ibaret olsaydı. Değildi. Var olan yok ettiği sürece, yokluk ise var olanı hiçliğe sürüklediği sürece, bütün mesele ne buydu ne de bundan ibaretti. Felsefeyi hiç sevmezdim ama felsefi düşünmeyi severdim. Aslına bakılırsa bu da felsefi bir düşünceydi. Tabii aslına bakılırsa...
Aracın arka koltuğunda oturmuş, düşünmem gereken o kadar şey varken, canımı en az sıkan konuları cımbızla ayıklar gibi ayıklıyor ve onları düşünüyordum. Bir kez daha KAMER topraklarına giriş yapmıştım. En üst düzeyde yetkililere bile girme yasağı uygulayan veliahtımın şahsına ait bu bölgeye rahatlıkla girebiliyordum. Tabii ki rahatlıkla girecektim. Neticede ben yüzümden torpiliydim. Ya da en büyük cezamdı bu yüze sahip olmak.
Kim bilir belki de ilerde bu yüze sahip olduğum için her gün Allah'a şükür edecektim. Belki de sahip olduğum yüzden dolayı belamı görecektim. Bunu zaman gösterecekti.
Kaçırılmam ve kurtarılmamın üzerine Arem'in adamları aracılığıyla beni beklemekte olan veliahtların yanına, yani Arem'in son teknoloji olan, ormandaki evine gidiyordum ancak oraya gitmeden önce kendi evime uğramak istemiştim. Bana 'yaşıyorsun' dedikleri o eve. Daha fazla gece elbisesi ve topuklu ayakkabılara tahammül edebileceğimi sanmıyordum. Bir an önce üzerime rahat bir şeyler giymem gerekiyordu. Evde Kansu ile de karşılaşmıştım. O ne kadar konuşmak istese de, ben onu duymazlıktan gelmiş ve katiyen cevap vermemiştim.
Bana Hera seni kaçıran adam senin kafana vurup, seni bayıltacak gibi bir bilgi vermediği için son derece suçluydu. Ya da ben çok kindardım, bilemiyordum.
*
Büyük ve ihtişamlı kale kapısı gibi olan kapıdan içeri girmiştik. Etraftaki korumaların çokluğu beni geçen seferki gibi yine hayrete düşürmüştü. Araç, ormanın içinden geçen süslü taşlardan oluşan yolda sakinlikle ilerleyerek eve doğru gidiyordu.
