İlk yalancının ilk yalanı, toprağa düştüğü andan itibaren, yatsıdan sonra yanan mum ona bebek gibi bakacaktı. Yalanın tohumu büyüyecek ve çiçek açacaktı. Çiçeği görenler, ona "Lotus" adını verecekti. Lotusun ardından gelen kendi kaderini, 14'ün lane...
Hayatınız boyunca hep sevgiyle kalın, saygıyla kalın, aşkla kalın ve de kitabımı okumaya devam ederek kalın.
Keyifli okumalar dilerim.
(🎭)
Bölüm Sözü
Benim insanlıktan yana umudum yokken, insanların benden değişmemi bekleme çabası boşken, sordu oradan biri: "Saat, acıyı aşktan kaç geçti?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
H.G.
(🎭)
Saniyeler ve saatler, Ömürden gelip geçer ve giderler. Bazen hiç yaşanmaması gerekenleri hiç hak etmeyen insanlar yaşar. Bazı insanlar hiç hak etmediklerini yaşadıkları için acımasız olurlar. Sorgulamak lazım bugünleri ve dünleri. Ben neydim?Kimdim? Kime ne zararım dokunmuştu da onca zarar dokunmuştu her birinin dört bir yanıma. İnsanlar hak etmiyordu iyiliği. Kötü olmak gerekiyordu. Kötülük öylesine güzel bir şeydi ki, iyilik bile onu gördüğünde başını saygıyla eğerdi. "Büyüğüm geldi, " derdi.
İnsanların çığlıkları kulaklarımı tırmalar nitelikteydi. Kocaman kalabalık vardı alanda. Her baştan bir ses çıkıyordu. Buradakilerin büyük çoğunluğu beni tanımıyordu. Beni tanımadıkları için pek taraftarım olduğu söylenemezdi. Herkes rakibimin beni darmaduman edebileceğini söylüyordu. Ringe çıkmadan önce kırklı yaşlarında bir kadınla göz göze gelmiştik. Bana, 'Eğer canının yanmasını istemiyorsan çek git buradan. O kız sana merhamet etmez.' demişti. Gülerek ayrıldım yanından.
İnsanların bana merhamet etmesini beklemeyi bırakalı uzun zaman olmuştu. Kimse kimseye merhamet etmezdi. Artık insanlar birilerine merhamet etmenin kendilerine ihanet etmekle aynı anlama geldiğini bilirdi. İnsanlık öylesine bir hâl almıştı ki, artık kimse başkası tarafından edilen merhameti hak etmiyordu. Hoş, ben de birilerinin bana merhamet etmesini bekleyecek biri değildim. Ortada savaş varsa, o savaşta merhamet edilmeyi bekleyen taraf ben olmazdım. Benim olduğum yer kesinlikle merhamet etmesi beklenen taraf olurdu. Aksi ihtimaller dahilinde bile yokken, o kadını ciddiye aldığım söylenemezdi. Buradakilere asıl şampiyonun ve asıl acımasızın kim olduğunu göstermenin zamanı geldi de geçiyordu.
Beni tanımıyorlarsa, onlara kim olduğumu gösterirdim.
Kim olduğumu bilmiyorlarsa, kim olduğumu öğretirdim.
Gücümün sınırını zayıf belledilerse, gücümün sınırlarının sınırsızlığını hepsine yaşatırdım.
Ben ne yenilirdim ne de kaybederdim. Benim olduğum yerde kazanan sensen bile, kaybettiğin birçok şey vardır demektir. Bu koca kalabalığın bu gerçeği öğrenmesi artık an meselesiydi.
