"သားငယ်ထမင်းစားရအောင်။"
ဒေါ်မြတ်ချယ်ထမင်းပွဲပြင်ဆင်ပြီးနောက်သားဖြစ်သူကိုခေါ်လိုက်သည်။
"သားမစားချင်ဘူးအမေ။"
"မစားလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ။"
ဒေါ်မြတ်ချယ်ကပါးစပ်ကလည်းပြော လူကိုယ်တိုင်ကလည်း သားဖြစ်သူရှိရာအခန်းဆီသို့တက်ခဲ့သည်။ဒီရက်ပိုင်း သူ(မ)၏သားငယ်မျက်နှာမလန်းလို့ အရိပ်တကြည့်ကြည့်လုပ်နေရသည်။အခန်းထဲရောက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းတစ်ဖက်လှည့်၍အိပ်နေသည့်သားဖြစ်သူကြောင့် ဒေါ်မြတ်ချယ်သက်ပြင်းချမိသွားသည်။
"သားရယ် မာန်က သားကိုစိတ်ဆိုးလို့သွားတာမဟုတ်ပါဘူး။သူကိုယ်တိုင်က အလုပ်လုပ်ချင်လို့ပါ။"
မာန်က ကျောင်းပိတ်ကတည်းက မြို့မှာရေသန့်ကားမောင်းသည့်အလုပ်ကိုသွားလုပ်သည်။ရှိုင်းနဲ့မာန်က မသင့်မြတ်ကြသေးတော့ ရှိုင်းအမြင်မှာ မာန်က သူ့ကိုရှောင်သွားသည်ဟုမြင်သည်။ဒီကိစ္စကြောင့် ရှိုင်းက တငိုငိုတရယ်ရယ်ဖြစ်နေ၏။
"အမေ သားကို လာမနှစ်သိမ့်ပါနဲ့။မာန်ကသားကိုရှောင်နေတာအသိသာကြီးကို။"
ရှိုင်းက အိပ်ရာမှထပြီး ဝမ်းနည်းစွာဆိုလေသည်။
ငယ်စဥ်ကတည်းက သူနဲ့တစ်အိပ်ရာတည်းအိပ်နေကျမာန်က အိပ်ရာခွဲအိပ်တဲ့ကိစ္စကလည်း ရှိုင်းအတွက် စိတ်ခုစရာဖြစ်နေရ၏။
"နောက်ပြီး သားကိုမမြင်ချင်တာနဲ့ အဲ့လိုမျိုးရှောင်ထွက်စရာမလိုပါဘူး။သူ့အစား သားကထွက်သွားပေးမှာပေါ့။"
"သားရယ်အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး။မာန်က သားကို စိတ်မဆိုးပါဘူး။အခုက သွေးပူတုန်းမလို့လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေတာ။"
ဒေါ်မြတ်ချယ်က သားဖြစ်သူ၏မျက်နှာပြင်ထက်မှ မျက်ရည်များကိုသုတ်ဖယ်၍ဆိုသည်။
"မာန်က သားကို ဒီလောက်ချစ်တာ။အခုက သူကလေးလို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ညီလေးက ရည်စားထားတယ်ဆိုတော့ လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေတာ။"
"အခုသားနဲ့ကိုခန့်က ဘာပတ်သက်မှုမှမရှိတော့ဘူးလေ။သူက အဲ့တာကိုမကျေနပ်နိုင်သေးဘူး။"
YOU ARE READING
ငယ်နိုင်
Romanceတစ်ဘဝလုံးစာအတွက်အနိုင်ယူပါ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္အႏိုင္ယူပါ Photo From Pinterest
