"သားငယ္ထမင္းစားရေအာင္။"
ေဒၚျမတ္ခ်ယ္ထမင္းပြဲျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္သားျဖစ္သူကိုေခၚလိုက္သည္။
"သားမစားခ်င္ဘူးအေမ။"
"မစားလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ။"
ေဒၚျမတ္ခ်ယ္ကပါးစပ္ကလည္းေျပာ လူကိုယ္တိုင္ကလည္း သားျဖစ္သူရွိရာအခန္းဆီသို႔တက္ခဲ့သည္။ဒီရက္ပိုင္း သူ(မ)၏သားငယ္မ်က္ႏွာမလန္းလို႔ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္လုပ္ေနရသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းတစ္ဖက္လွည့္၍အိပ္ေနသည့္သားျဖစ္သူေၾကာင့္ ေဒၚျမတ္ခ်ယ္သက္ျပင္းခ်မိသြားသည္။
"သားရယ္ မာန္က သားကိုစိတ္ဆိုးလို႔သြားတာမဟုတ္ပါဘူး။သူကိုယ္တိုင္က အလုပ္လုပ္ခ်င္လို႔ပါ။"
မာန္က ေက်ာင္းပိတ္ကတည္းက ၿမိဳ႕မွာေရသန္႔ကားေမာင္းသည့္အလုပ္ကိုသြားလုပ္သည္။ရႈိင္းနဲ႔မာန္က မသင့္ျမတ္ၾကေသးေတာ့ ရႈိင္းအျမင္မွာ မာန္က သူ႔ကိုေရွာင္သြားသည္ဟုျမင္သည္။ဒီကိစၥေၾကာင့္ ရႈိင္းက တငိုငိုတရယ္ရယ္ျဖစ္ေန၏။
"အေမ သားကို လာမႏွစ္သိမ့္ပါနဲ႔။မာန္ကသားကိုေရွာင္ေနတာအသိသာႀကီးကို။"
ရႈိင္းက အိပ္ရာမွထၿပီး ဝမ္းနည္းစြာဆိုေလသည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက သူနဲ႔တစ္အိပ္ရာတည္းအိပ္ေနက်မာန္က အိပ္ရာခြဲအိပ္တဲ့ကိစၥကလည္း ရႈိင္းအတြက္ စိတ္ခုစရာျဖစ္ေနရ၏။
"ေနာက္ၿပီး သားကိုမျမင္ခ်င္တာနဲ႔ အဲ့လိုမ်ိဳးေရွာင္ထြက္စရာမလိုပါဘူး။သူ႔အစား သားကထြက္သြားေပးမွာေပါ့။"
"သားရယ္အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး။မာန္က သားကို စိတ္မဆိုးပါဘူး။အခုက ေသြးပူတုန္းမလို႔လက္မခံႏိုင္ျဖစ္ေနတာ။"
ေဒၚျမတ္ခ်ယ္က သားျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာျပင္ထက္မွ မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္ဖယ္၍ဆိုသည္။
"မာန္က သားကို ဒီေလာက္ခ်စ္တာ။အခုက သူကေလးလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ညီေလးက ရည္စားထားတယ္ဆိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ျဖစ္ေနတာ။"
"အခုသားနဲ႔ကိုခန္႔က ဘာပတ္သက္မႈမွမရွိေတာ့ဘူးေလ။သူက အဲ့တာကိုမေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘူး။"
ESTÁS LEYENDO
ငယ်နိုင်
Romanceတစ်ဘဝလုံးစာအတွက်အနိုင်ယူပါ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္အႏိုင္ယူပါ Photo From Pinterest
