"ညီ မပ်င္းဘူးလား။မုန္႔ သြားစားရေအာင္။"
ရႈိင္းတစ္ေယာက္တည္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ စာႀကိဳလုပ္ဖို႔ ေဘာ္ဒါမွာက်န္ေနခဲ့တာျဖစ္၏။ခန္႔က သူအားတိုင္း ရႈိင္းကို အခုလိုမ်ိဳး အေဖာ္လာလုပ္ေပးတတ္သည္။ဒီၿမိဳ႕ကေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ႏွစ္ေယာက္သား စက္ဘီးနဲ႔ပတ္ဖူးသည္။အခုလည္း ညဘုရားေဈးေလွ်ာက္ဖို႔အေဖာ္ညႇိေနျပန္၏။ညဘက္ဆို ဘုရားေဈးက မုန္႔အစုံရသည္။အစားသမားေလးရႈိင္းက ဘုရားေဈးဘက္ကို မသြားရဲ။ျမင္ျမင္သမွ်စားခ်င္ေနၿပီး ဝယ္ေကြၽးေနရတဲ့ခန္႔ကို အားနာလာရသည္။
"ကိုခန္႔ ဒီလာတုန္းက လမ္းထိပ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးစတုဒိသာေကြၽးေနတာေတြ႕ခဲ့တယ္။သြားစားရေအာင္။"
စတုဒိသာဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔ ရႈိင္း၏မ်က္လုံးမ်ားအေရာင္တဖိတ္ဖိတ္လတ္သြားသည္။ဒါမ်ိဳးက အလႉရွင္လည္း ကုသိုလ္ရ၊ကိုယ္လည္းဝမ္းဝတာမလို႔ အားေပးသင့္ေပသည္။ၿပီးေတာ့ ရႈိင္းအႀကိဳက္ မုန္႔ဟင္းခါးေလး။ေတြးၾကည့္႐ုံတင္ သြားရည္ယိုသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အစားသရဲေလး ရႈိင္းက မုန္႔ဟင္းခါး စတုဒိသာစားဖို႔ ပါသြားရေလသည္။
"သားတို႔ လာၾက။လာၾက။"
အလႉရွင္မ်ားကလည္း ႐ုပ္အလတ္ျမတ္မေ႐ြးေကြၽးေမြးကုသိုလ္ယူေနတာမလို႔ ရႈိင္းနဲ႔ခန္႔ကို ေဖာ္ေ႐ြစြာဧည့္ခံေကြၽးေမြးၾကသည္။
"ညီက ငွက္ေပ်ာအူေတြကိုႀကိဳက္တာလား။"
မုန္႔ဟင္းခါးထဲမွ ငွက္ေပ်ာအူေတြကို ေ႐ြးယူၿပီးစားေနသူေၾကာင့္ ခန္႔က ေမးလာသည္။
"ဟင့္အင္။မႀကိဳက္ဘူး။"
ရႈိင္း၏အေျဖေၾကာင့္ ခန္႔အံံ့ၾသသြားရသည္။ရႈိင္း၏အေျဖက ခန္႔အတြက္ ပေဟဠိျဖစ္စရာျဖစ္ေနသည္။
"မျဖဳန္းတီးခ်င္လို႔။"
ရႈိင္းက အံ့ၾသေနေသာ ခန္႔ကို ၿပဳံး၍ ျပန္ေျဖသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ဘဝမွဆင္းသက္လာသူရႈိင္းအတြက္ စားရသမွ်ကို ျဖဳန္းတီးမပစ္ရက္။အစားသမားေလး ရႈိင္းက အစားအေပၚထားတဲ့ သစၥာတစ္ရပ္လည္းျဖစ္သည္။အရင္ကဆိုရင္ ရႈိင္းမႀကိဳက္တာမွန္သမွ် မာန္က ယူစားေပသည္။အခုလို ယူစားေပးမယ့္ မာန္မရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ရႈိင္းက ကိုယ့္ဘာသာႀကိဳးစား စားသည္။မႀကိဳက္တာမ်ားကို အရင္ေ႐ြးၿပီး စားတတ္တာလည္း ရႈိင္း၏အက်င့္တစ္ခုပင္။ဒီအက်င့္ေၾကာင့္လည္း မာန္က ရႈိင္းကို အ႐ူးဆိုၿပီးအၿမဲစေနာက္သည္။
YOU ARE READING
ငယ်နိုင်
Romanceတစ်ဘဝလုံးစာအတွက်အနိုင်ယူပါ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္အႏိုင္ယူပါ Photo From Pinterest
