22(Zaw)

132 1 0
                                    

"ရႈိင္းစားၿပီးရင္ အခြံေတြကို အမႈိက္ပုံးထဲတစ္ခါတည္းထည့္။"

မာန္က ပစၥည္းေတြေနရာခ်ရင္းမွ လွမ္းေအာ္ေလသည္။ဒီေန႔ ရႈိင္းနဲ႔မာန္ အိမ္ခြဲတဲ့ေန႔။ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေယာက်္ားေလးဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္မႈပစၥည္းမ်ားက သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္။ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အဝတ္အစားနဲ႔ ရႈိင္းစာအုပ္ေတြရယ္၊တျခားအသုံးအေဆာင္အနည္းအက်ဥ္းရယ္သာ။မာန္က ေရာက္ကတည္းက တိုက္ခန္းကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္၊ပစၥည္းမ်ားေနရာခ်နဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ရႈိင္းကေတာ့ မာန္နဲ႔မတူ။ဆိုဖာရွည္ေပၚထိုင္ၿပီး ဖုန္းၾကည့္ေနသည္။မာန္႔ကို နည္းနည္းမွမကူ။မကူတဲ့အျပင္ အေႏွာင့္အယွက္ေတာင္ေပးလိုက္ေသး၏။မုန္႔နဲ႔ ပါးစပ္မျပတ္တတ္တဲ့ရႈိင္းအတြက္ အပ်င္းေျပစားဖို႔ မာန္ဝယ္လာတဲ့မုန္႔မ်ားကို တစ္ထုပ္ၿပီးတစ္ထုပ္ေဖာက္စားေနသည္။စား႐ုံနဲ႔တင္မၿပီး။အမႈိက္ကလည္းရႈပ္ေသး၏။မာန္ ေနာက္ကေန လိုက္သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္ေန၏။အစကေတာ့ လုပ္စမ္းဆိုၿပီး မာန္ၾကည့္ေနေသးေပမယ့္ သည္းမခံႏိုင္တဲ့အဆုံး မာန္ထေျပာရေလသည္။မာန္ေျပာတာကို အေရးမလုပ္။ေနၾကာေစ့ကို အခြံခြာၿပီး စိမ္ေျပနေျပထိုင္စားေနသူက သိပ္အူးယားဖို႔ေကာင္း၏။

"ျမတ္သုတရႈိင္း! ငါေျပာေနေနာ္။"

မာန္ေအာ္လိုက္မွ ေနၾကာေစ့အိတ္ခြံေတာင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚလႊင့္လိုက္ေသး၏။

"ဘယ္ေျပးတာတုန္းျပန္လာခဲ့။"

"မင္းအရင္သြားလိုက္။"

မာန္အူးယားလို႔ စကားနားမေထာင္သူကို အနားသြားၿပီးဆုံးမမယ္လုပ္ေတာ့ လ်င္ခ်က္ကေတာ့ ဆိုဖာေပၚကိုခြေက်ာ္ၿပီး ဟိုဘက္ထြက္ေျပးသည္။တိုက္ခန္းအသစ္ေလး၏ဧည့္ခန္းေလးမွာ မာန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထုပ္ဆီးထိုးသလိုျဖစ္ေန၏။

"စကားနားမေထာင္တာဘယ္သူလဲ။"

"မင္းလုပ္ကိုင္ေကြၽးမယ္ဆိုလို႔ မင္းနဲ႔လိုက္လာတာေလ။ဒါေလးလုပ္ရတာကို မင္းကနာတယ္ထင္ေနတာလား။"

"မထင္ပါဘူး။လူက အရင္ဒီနားလာလိုက္ပါ။"

"မင္းအရင္သြားလိုက္။"

ငယ်နိုင်Where stories live. Discover now