9(Zaw)

170 2 0
                                    

"ကဲ.....စာ႐ြက္ေတြထပ္ရေအာင္။"

ခန္႔၏စကားအဆုံး Grammar အေျဖလႊာမ်ားလာထပ္သည့္ဆယ္တန္းမ်ား။ခန္႔က ေက်ာင္းမတက္ရေသးလို႔ ေဘာ္ဒါမွာဂိုက္ဝင္လုပ္ေန၏။အခုလိုမ်ိဳး ညတိုင္း Grammar ေျဖရသည့္အလုပ္ကို ခန္႔ကတာဝန္ယူေပးရသည္။

"ကိုခန္႔ ဒီနံပါတ္ရွစ္အပုဒ္က ဘယ္လိုႀကီးလဲ။"

ေကာင္းမေလးတစ္ေယာက္ကအေျဖလႊာထပ္ရင္းမွ သူနားမလည္သည့္အပုဒ္ကိုေမးလာသည္။ခန္႔လည္း အဲ့ဒီနံပါတ္ရွစ္အပုဒ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ Grammar pattern ေရာ၊အဲ့ဒီ့အပုဒ္ေရာ ျပန္ရွင္းျပလိုက္ရေတာ့အေတာ္ေလးၾကာသြားသည္။

"ရႈိင္း နံပါတ္ရွစ္အပုဒ္ေျဖႏိုင္လား။"

အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္း၏အေမးကို ရႈိင္းေခါင္းသာယမ္းျပလိုက္၏။အတန္းေဖာ္ကေတာ့ ရႈိင္း၏ေခါင္းယမ္းျပမႈေၾကာင့္ အားတက္သြားသည္။ရႈိင္းလိုလူမ်ိဳးေတာင္မရတာ သူတို႔မေျဖႏိုင္တာမဆန္း။

ရႈိင္းက အေျဖလႊာထပ္ၿပီး အတန္းထဲတြင္ ထိုင္ၿပီး သခ်ၤာတြက္ေန၏။

"ကိုခန္႔ ရွင္းျပမွပဲ နားလည္ေတာ့တယ္။အဲ့ pattern ကိုဘယ္ေလာက္ရွင္းရွင္းလည္တာ။ကိုခန္႔ ေက်းဇူးပါ။"

"ရပါတယ္။"

ေကာင္မေလးက ခန္႔ကိုၿပဳံးရယ္ျပၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားဆိုလာသည္။ခန္႔လည္း စာရွင္းၿပီးသြားေတာ့ စာစစ္စရာမ်ားကို ခပ္သြက္သြက္စစ္လိုက္၏။

"ကိုခန္႔ အခ်ဥ္ေပါင္းစားဦး။"

ေစာေစာက ခန္႔စာရွင္းျပလိုက္တဲ့ေကာင္မေလးက အခ်ဥ္ထုပ္ေလးကို စာထိုင္စစ္ေနတဲ့ ခန္႔ေရွ႕တိုးေပးရင္းဆိုလာသည္။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"

ခန္႔လည္း မေန႔ညက မအိပ္ဘဲစာထိုင္ဖတ္ထားလို႔ ေခါင္းမၾကည္ေနတာနဲ႔ လာေကြၽးတဲ့အခ်ဥ္ထုပ္ကို မျငင္းမိ။ေကာင္မေလးကလည္း မ်က္ႏွာေလးပို႐ႊင္သြားၿပီး အတန္းထဲဝင္ထိုင္ေလသည္။

"အံမယ္...အံမယ္ မ်က္ႏွာကိုက ပီတီေတြျဖာေနတဲ့႐ုပ္နဲ႔။"

"ကိုကိုေရ...ကိုကိုမကယ္လို႔မျဖစ္တဲ့ကြၽန္မဘဝပါေလ။"

ငယ်နိုင်Where stories live. Discover now