15(Uni)

518 14 2
                                    

"မာမီ သားပြန်ရောက်ပြီ။"

ကျောင်းမှာ assigment တွေတစ်ထပ်ကြီး
ရော၊လက်တွေ့တွေရောလုပ်ခဲ့ရတဲ့ရှိုင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေအေးအေးလေးချိုးပြီးနားဖို့သာစိတ်စောနေ၏။ဖိနပ်ကိုစင်ပေါ်သို့ချွတ်တင်ရင်း သူ့မာမီကိုပြန်ရောက်ကြောင့် တစ်ခါတည်းအသိလှမ်းပေး၏။

"သားငယ်ဘယ်သူရောက်နေလဲကြည့်ပါဦး။"

ဧည့်ခန်းမှမာမီ့အသံကြောင့် ဧည့်ခန်းဆီမျက်လုံးဝေ့ကြည့်မိသည်။အကြည့်များက ဧည့်ခန်းမှတစ်စုံတစ်ယောက်ဆီအရောက်ရပ်တန့်သွားရသည်။

အရင်က ဘောင်းဘီတို၊တီရှပ်လေးနေရာမှာ ဂျင်းနဲ့ရှပ်လက်ရှည်အစင်းတစ်ထည်ကပြောင်းလဲနေရာယူသွားပေမယ့် အရင်လိုတည်တံ့တဲ့မျက်နှာရှိဆဲပင်။ရှိုင်းကိုကြည့်လာတဲ့မျက်လုံးတွေကလည်းအရင်လိုစူးရှနေဆဲ။

"သားငယ်လာလေ။"

နေရာမှာတင်အကြောင်သားရပ်နေတဲ့ရှိုင်းကို သူ့မာမီက လာထိုင်ဖို့ခေါ်၏။သူ့မာမီထိုင်နေတဲ့ဆိုဖာမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပေမယ့် ရှေ့မှာရှိနေတဲ့လူကို ဘယ်လိုစပြီးစကားပြောရမှန်းရှိုင်းတကယ်မသိ။

"သားငယ်စေ့စပ်ပွဲအတွက် သားမာန်ကရောက်လာတာ။"

ဒီကြားထဲ ညီအစ်ကိုချင်းအဆက်အသွယ်လည်းမရှိလေတော့ အခြေအနေကိုရိပ်စားမိလေတဲ့ ဟန်နီကပဲစကားလမ်းကြောင်းခင်းပေး၏။

"သားငယ်ရဲ့အမေက သားကျောင်းပြီးမှပဲစေ့စပ်ပွဲကိုလုပ်စေချင်တာတဲ့။သားသဘောကရော။"

"အမေသဘောမတူရင် သားလည်းမလုပ်ပါဘူး။ဒါနဲ့ အမေကရောဘာလို့ပါမလာတာလဲ။"

"သားအမေက ရက်ရှည်တရားစခန်းဝင်နေလို့
သားမာန်ကိုလွှတ်လိုက်တာ။ဒီကိစ္စကို သားကပဲ ကိုခန့်ကိုအဆင်ပြေအောင် ကြည့်ပြောလိုက်တော့။"

"ဟုတ် မာမီ သားပြောလိုက်ပါ့မယ်။"

"သားမာန်လည်း ခရီးပန်းလာတာ နားချင်ရောပေါ့။ရေမိုးချိုးပြီးနားဖို့ သားအခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်ဦး။"

"ဟုတ် မာမီ။"

နှစ်ယောက်သား အပေါ်ထပ်ရှိ ရှိုင်းအခန်းဆီကိုတက်လာပေမယ့် တစ်ယောက်ကမှစကားမစမိကြ။အခန်းထဲရောက်တော့ အိမ်ရှင်ဖြစ်တဲ့ရှိုင်းကပဲ ရေချိုးဖို့တဘက်ထုတ်ပေး၍

ငယ်နိုင်Where stories live. Discover now