"ငါ့ကိုလာႀကိဳတာလား။"
"ဟင့္အင္၊လမ္းေလွ်ာက္လာတာ။"
မာန္႔စကားေၾကာင့္ ရႈိင္းႏႈတ္ခမ္းမသိမသာစူေလသည္။ရႈိင္းအိမ္ျပန္ေနာက္က်တိုင္း ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္းနားေရာက္ေနတတ္တဲ့မာန္က အခုလိုမ်ိဳး အမွန္အတိုင္းဘယ္ေတာ့မွမေျပာ။ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေျပာၿပီး ရႈိင္းကိုစေနာက္တတ္ၿမဲ။
"ဒီေန႔ေရာ ကံမေကာင္းတဲ့သူဘယ္ႏွေယာက္ရွိလဲ။"
အလုပ္သင္ဆရာဝန္ေပါက္စ ရႈိင္းက အမ်ားအျမင္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနပါေစ။မာန္ကေတာ့ အခုလိုစေနာက္ၿမဲ။
"ဘာမွကံမေကာင္းတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ငါနဲ႔ေတြ႕တဲ့လူကကံေကာင္းတဲ့သူ။လူနာေစာင့္ပါလာတဲ့အန္တီႀကီးကေတာင္ေျပာေနေသးတယ္။ဆရာဝန္ေလး မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ေရာဂါတစ္ဝက္သက္သာတယ္တဲ့။"
"အဲ့ဒီအန္တီႀကီးရဲ႕မ်က္လုံးမွာျပႆနာတစ္ခုခုရွိေနၿပီ။"
"အဲ့ဒီအန္တီႀကီးရဲ႕မ်က္လုံးမွာျပႆနာရွိေနတာမဟုတ္ဘူး။မင္းမ်က္လုံးမွာကျပႆနာရွိေနတာ။"
မာန္ကမႀကိဳက္မွန္းသိလို႔စ။ရႈိင္းကလည္းမခံ။ဒါကေတာ့ အိမ္ျပန္လမ္းမွာ သူတို႔ႏွစ္ ေယာက္ရဲ႕ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ပင္။
"မာန္၊ေက်ာေလးပို႔ပါ့လား။"
သတ္လို႔ဝသြားေတာ့ ရႈိင္းကလူလည္က်ခ်င္သည္။ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ကေနအိမ္အထိလမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ မာန္႔ကိုထုံးစံအတိုင္းဂ်ီက်သည္။
"ႏိုး။"
မာန္ကလည္း ရႈိင္း လူလည္က်တာကိုမခံ။လိုခ်င္တာရွိရင္ အေျပာခ်ိဳတတ္တဲ့ျမတ္သုတရႈိင္းရဲ႕လူလည္က်တတ္တဲ့စေကးေတြကို မာန္လည္းခံရတာမ်ားေနၿပီေလ။
"လုပ္ပါ မာန္ရဲ႕။ဒီေန႔ ေဆး႐ုံအေပၚထပ္နဲ႔ေအာက္ထပ္ကို ေျခတိုေအာင္ကူးခဲ့ရလို႔ေညာင္းေနၿပီ။"
"ဟုတ္လား။"
"တကယ္ေညာင္းတာ။"
"တကယ္ေညာင္းတာလား၊ေၾသာ္....."
"မာန္!"
မာန္က ရႈိင္းေျပာသမွ်ကိုလိုက္ေနာက္ေနေတာ့ ရႈိင္းစိတ္တိုၿပီးေအာ္ေလသည္။ရႈိင္း စိတ္တိုတာၾကည့္ၿပီး မာန္ကရယ္သည္။စိတ္တိုေနတဲ့ရႈိင္းက မာန္ရယ္ေနတာကိုၾကည့္၍ေဒါသပိုထြက္ၿပီး မာန္႔ကိုကိုက္ဆြဲဖို႔ျပင္ေလသည္။မာန္က သူ႔ကိုကိုက္ဖို႔အနားကပ္လာတဲ့ရႈိင္းကိုအကပ္မခံ။ေရွ႕ကိုေနာက္ဆုတ္ေျပးေလသည္။သူ႔ကိုမမိလို႔ေဒါသပိုထြက္ေနတဲ့ရႈိင္းကိုေလွာင္ရယ္ရင္းေပါ့။
KAMU SEDANG MEMBACA
ငယ်နိုင်
Romansaတစ်ဘဝလုံးစာအတွက်အနိုင်ယူပါ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္အႏိုင္ယူပါ Photo From Pinterest
