"ဟန္နီတို႔ကေတာ့ အလုပ္ေလးလုပ္တာမၾကာေသးဘူး။သြားေလရာ အလုပ္ခ်ည္းပဲ။"
မီမီတစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေရွ႕ အသုပ္ပန္းကန္ခ်ေပးရင္ အိမ္ေရာက္ကတည္းက အလုပ္ကိုပဲအာ႐ုံေရာက္ေနသူကိုေျပာလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္ေဈးဝယ္မထြက္တာၾကာေနလို႔ ေဈးဝယ္ထြက္ဖို႔ခ်ိန္းထားတာ။ဟန္နီတို႔ရင့္က်က္သြားခ်က္ကေတာ့ ဟန္နီေနာက္တစ္ေယာက္လားပဲ။
"ေတာ့္လို ေယာက်္ားလုပ္စာ ထိုင္စားေနလို႔မွမရတာ။လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့။"
အသုပ္ပန္းကန္ကို ေကာက္ယူ၍ ဟန္နီကဆိုသည္။
"ကိုယ့္ဘာသာေလာဘတတ္တာေလာက္ေတာ့လုပ္။"
မီမီစကားကမွန္ေနေတာ့ အသုပ္စားရင္းနဲ႔ ဟန္နီက တဟားဟားေအာ္ရယ္၏။ဟန္နီနဲ႔ကိုယူကတည္းက ကို႔အလုပ္ေလးကူလိုက္၊အိမ္မႈကိစၥေလးလုပ္လိုက္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္လုပ္ဖို႔စိတ္ကူးမရွိ။သားမ်က္ႏွာျမင္ရေတာ့ သားအတြက္ဆိုတဲ့ေလာဘေလးနဲ႔လူငယ္ဖက္ရွင္ဆိုင္ေလးဖြင့္မိ၏။ေခတ္လူငယ္ေတြနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြေနတတ္တဲ့ ဟန္နီကဆိုင္ေလးကို အတန္သင့္ေအာင္ျမင္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္၏။ဆိုင္ေသးေသးေလေအာင္ျမင္ေတာ့ ဆိုင္ႀကီးႀကီးဖြင့္ခ်င္တဲ့ေလာဘေလးက ကပ္ပါလာျပန္ေရာ။ဆိုင္အႀကီးတိုးခ်ဲ႕ေတာ့လည္း ေခတ္အရေၾကာ္ျငာဘာညာနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ရျပန္တယ္။ဟန္နီက အစကတည္းက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လုပ္ရတာသ ေဘာက်တဲ့သူဆိုေတာ့ ေၾကာ္ျငာအတြက္လည္း ကိုယ္တိုင္ေခါင္းစားေန၏။ေၾကာ္ျငာအတြက္စိတ္ကူးရေသာ္လည္း သုံးဖို႔လူအတြက္ ဟန္နီရွာေနတာ မရေသးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ လက္ေတာ့ထဲေခါင္းစိုက္ေနရ၏။
"ကဲေျပာ ဘာေတြအဲ့ေလာက္ရႈပ္ေနတာလဲ။"
အဲ့အလုပ္မၿပီးမခ်င္း ေဈးဝယ္ထြက္ရကိန္းမျမင္ေတာ့ မီမီဝင္ေျပာရ၏။
"ေၾကာ္ျငာဖိုတိုအတြက္ လူရွာမရလို႔။"
"အဲ့တာက ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီရဲ႕အလုပ္ေလဟာ။"
ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီေၾကာ္ျငာအပ္။က်သင့္ေငြေခ်ၿပီး ကိုယ့္ေၾကာ္ျငာေလးထြက္လာဖို႔အသာေစာင့္႐ုံကို ဟန္နီက ဘာေတြမ်ားခက္ခဲေနလဲမသိ။
YOU ARE READING
ငယ်နိုင်
Romanceတစ်ဘဝလုံးစာအတွက်အနိုင်ယူပါ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္အႏိုင္ယူပါ Photo From Pinterest
