"Öpme desem öpmez misin gerçekten?"
01.31Herkes hayatın çizdiği yolda düşe kalka büyür ama her şeye rağmen büyür. Halbuki içimizdeki çocuk biz ne kadar büyüsek de büyümez. Gözlerinizi kapatın ve hissedin mutlu huzurlu olduğunuz zamanları! Eminim ki vardır! Gözlerimi kapattım ve camı açık olan arabadan elimi dışarıya çıkartıp tenimi değen havayı selamladım, derin derin nefes aldım! Yaşadığımı hissediyordum, her şeye rağmen yaşadığımı hissediyorum!
San Laçin'e iki saatimiz kalmıştı, yüksek ihtimalle vardığımızda hava kararmış olacaktı! Ne kadar dört saatlik yol gitmiş olacak olsak da buna değecekti, hissediyordum! Hem size eşlik eden bir yoldaşınız bir de müziğiniz varsa saatlerce gidilen yorgunluğun ne önemi kalırdı ki? Radyomuz asla susmuyordu, ne varsa aşure mantığıyla dinliyorduk. Bildiğim her şarkıyı yüksek sesle söylüyordum, Sarper'se halinden gayet memnun olmalıydı ki ses çıkartmıyordu, hatta arada hayran kalmış bakışıyla bakıyordu. Sesimin kötü olduğunu biliyorum ama o gözler hiçte öyle olmadığını söylüyordu! Direksiyonda tutturduğu ritimle ya da sesiyle bana eşlik ediyordu! Kaçamak bakışlarla dikiz aynasından ona bakıyordum, bazen de net ve belirgin bir şekilde! Konuşmasak da tek bakışla anlaşabiliyorduk...
"Al beni, al beni buralardan!" diye devam ettirdim şarkıyı!
"Al beni, al beni buralardan
Çek beni kuyulardan
Al beni korkarak uyandığım tüm kabuslardan!"
Gülümsemeden edememiştim, uzun zamandır kabuslarıma eşlik ediyordu! Her kabusumdan sonra kendimi onun kollarında buluyordum! Murat Sarper beni alıp kendimden uzağa götürüyordu!
"Al beni, al beni buralardan
Çek beni kuyulardan
Al beni yaralıyım, yorgun düştüm bu tutsaklıktan!"
Adım gibi emindim ki bu kaçamak bize çok iyi gelecekti! Birbirimizi tanıyacak, eksiklerimizle yüzleşecek, yaralarımızı saracaktık! Duygularımızı tanısak da birbirimizi fiilen tanımıyorduk! Birbirimizi tanıyacak çok vaktimiz olmamıştı. Olsa bile çoğunda hislerimizi reddederek geçirmiştik zamanı.
"Yürüyüp durduğum bu yollar
Yorgunum ve biliyorlar etrafımdaki kurtlar
Yaralandığım tüm savaşlar
Ölüler var etrafımda ve hepsi uyanıklar!"
Susakaldım ve derin düşüncelerimden birine kaydım, Pera acaba yaşadıklarımız izleyip de bu şarkıyı bana mı yazmıştı? Tabii Lavin, koskoca Gökhan Mandır'da nasıl Lavin'le tanışırım diye kendini yiyip bitiriyordu! Çok kırıcısın, göreceksin bir gün tanışacağım canım Gökhan Mandır ile!
"Kendimi kaybettim, kendimi vurdum
Canım yandı korkuyordum
Ateşe atladım ve üşüyordum
Aklım gitti, düşüyordum!"
Buruk bir şekilde gülümsedim ve gözlerim yanımdaki adama kaydı!
"Al beni, al beni buralardan!" diye söylemeye başladım şarkıyı. Sarper'in gözleri saliselik olarak bana kaydı! Bu halim karşısında ettiği tebessüm iyice büyüdü, yanağındaki tek gamzesi belirdiğini dikiz aynasından görebiliyordum! Elimi gamzesiz yanağına koydum ve baş parmağımla yanağını okşadım, dudakları iyice gerildi! Yanağına kocaman bir öpücük bıraktım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR AVUÇ YALAN 🌌
ActionGökyüzünü görebilmek değiştirmez yokluğunu. Varlığı silemez hiçliğini. Ve gökyüzü, gökyüzü umudunu bindirmiştir yağmurlarına. Senin, benim, bizim bindirdiğimiz gibi... Bak şimdi de şimşek çakıyor. Yakmıyor mu içini cayır cayır? Har olduğun yetmiyor...