BİR AVUÇ YALAN 🌌

Dertleşme

Merhaba sevgili dostum...
Bu cümleler birazda içimi dökmek istediğimden. Bu arada BAY'a yeni bölüm gelecek merak etme....

İçimden bazen öyle biri çıkıyor ki; o kadar ezilmiş, o kadar yorulmuş, o kadar bıkmış hissetmeme sebep olan biri... Bazen kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki sanki ucu bucağı yok. Bazen çok yoruluyorum, aklımı saçma sapan düşünceler basıyor. Gerçekten ya diyorum gerçekten biz ne için yaşıyoruz? Hayatımdaki bir çok şey o kadar tam ki; öncelikle elimde garanti kendim çalışıp çabalayarak kazandığım bir mesleğim var, inşallah olacak. Ama bazen diyorum ki tüm bu uğraşlar neden Zen? Niye yani bu kadar uğraş veriyoruz? Ne için ya ne için? Kendin için mi kimin için? Bazen gerçekten çok yoruluyorum, dibi görüyorum, kalkamıyorum ya! Hayatım sanki önemsizmiş gibi geliyor!
BEN BURDAYIM VE YAŞIYORUM! BEN BURADAYIM YA BUNDAN ÖTESİ VAR MI? Beni anlamalısınız, beni anlamalısınız! Siz anlamazsanız beni kim anlayabilir?
Ben yaşıyorum ve anlaşılmak zorundayım...
Biz yaşıyoruz ve bizi anlamalısınız! Hepimiz o kadar kötü haldeyiz ki! Belki de şu an başka bir meslekte olabilirdim, belki de şu an daha çok sevebileceğim daha az emek verebileceğim bir meslekte olabilirdim. Belki de şu an istediğim konsere gidiyor olabilirdim! Belki de şu an kuru kalabalıklarda yalnızlığımı dindiriyor olabilirdim!

Ben buyum, hiç! Ben buyum, her şey! Ben en çokta ikisinin ortasında sıkışan bir insanım!

Hatalarım oldu ama hiçbirinin seni kaybetmek kadar ağır bir cezası olmamalıydı gökyüzü. Sen gittin, ben gitmeni istedim ama ben senden asla gidemedim!
Zamanında bir söz yazmıştım, ben daha sağını solunu karıştıran bir insanım benden doğruyu yanlışı ayırt etmemi istedin! Başaramadım bunun cezası seni kaybetmek olmamalıydı!
Ben artık çok yoruldum gökyüzü ve bundan senin haberin yok. Yıllar önce her şeyimi anlattığım yegane insandın, şimdi yoksun! Ne garip değil mi yıllarımızı birbirimizle geçireceğimizi söylüyorduk!
Dün bir kitap okudum gökyüzü, ümit en büyük felakettir diyor! Benim felaketim seni beklemek olacak!

Hayır, sadece sana kırgın değilim! Beni anlamayan herkese kırgınım, beni yok sayan, beni küçük gören herkese kırgınım! Kırgınlığım düşüncelerimin derinliği kadar ağır; bir aptalın düşünebileceği kadar sığ, kurtulunabilir!

Bu kitabı hep birine ithaf etmiştim, aslında ben yazdığım kitapları hep aynı kişiye ithaf ettim! Onu unutmak için yazdığım kitaplar hep ona aitti! Ne kadar saçma! Koca bir saçmalık!

Ben artık düşüncelerden arınmak istiyorum! Düşünmediğim zamanlar beynime gelen görüntülerden kurtulmak istiyorum! Beynimi sürekli çalıştırmak istemiyorum! Ben artık yalnızlıktan arınmak istiyorum, yalnızlığı hatırlamamak için beynimi doldurmayı değil....

Ben çok yoruldum...
Ben gerçekten çok yoruldum...
Beni anlıyorsun değil mi?
Beni anladığını şu anda hissedebilmek bile bana yetiyor?
Yıl kaç?
2023
Hangi yılda anlarsın beni?
Benim içimi?
Ben çünkü her bölüme içimi döktüm?
Her bölüm benim sevgili okuyucu!
Her bölüm benim yalnızlığım.
Bir tek sonumuz farklı...
Ben bir tek sonumuzun farklı olmasını umuyorum!
Seni seviyorum, sende beni sev olur mu?
Çünkü insanları sevgi güzelleştirir!
Bir de benim bir hayalim var!
Bu hayalimi gerçekleştirebilecek tek insanlar sizlersiniz...
BAY, daha bin küsür okundu ama bir gün onu elimde tutmayı o kadar isterim ki...
Bu benim tek hayalim...
Bu gerçekten benim en büyük hayalim...
Hoşça kalın!
Sizi seven ZEN!