MY ULTIMATE KING (Escudero Series #3)(UNDER EDITING)

CHAPTER 22

👑MY ULTIMATE KING👑

CHAPTER 22

LIBRARY

Naghahanap ako ng pwesto ko sa library, nang may nakarinig akong pamilyar na boses na nag uusap sa may sulok.

"Are you sure David, igigive up mo ang friendship niyo? Kung may maitutulong lang ako para mapagamot mo ang mama mo, gagawin ko. Baka malungkot si Cyd, naiinggit nga ako sayo dahil close kayo"-rinig kong pamilyar na boses. Ibig sabihin si David ang kausap niya.

"Hindi naman malulungkot si Lexis pag nangyari yun. Si Daryll ang gusto niya, wala nang iba"-rinig kong boses ni David. "Tiyaka, kailangan ko rin talaga manalo para sa mga kailangan ng mama ko sa hospital."-rinig kong malungkot na boses ni David.

Ibig sabihin, kay gusto niya manalo para sa mama niya? Tapos okay lang din na mawala ko sa kaniya, dahil ba hindi ko tinanggap ang yung binibigay niya sa akin at nung umamin siya.

"Ikaw na lang bahala sa kaniya. Hindi niya naman ako kailangan, kung totoong kaibigan ang turing niya sakin, hindi siya maniniwala kina clarissa."-Rinig ko pang saad ni David.

Bakit ganun? Ganun pala iniisip niya sakin na hindi ako tunay na kaibigan sa kaniya. Naglakad ako palabas ng Library at naglakad lang kung saan saan.

Napunta ako sa likod ng school building namin at napaupo at napasandal sa pader nito. Hindi ko alam pero naiyak ako sa mga sinabi ni David, okay lang sa kaniya na mawala ako.

Akala ba niya hindi ako nasasaktan dahil sa nangyayari.

Sana sinabi niya sakin na nasa hospital pala ang mama niya. Napatakip ako ng bibig gamit ang kamay ko, para mapigilan ang mapahagolhol ng iyak.

Una nawala sakin na kaibigan ko, si kuya Hans tapos siya naman.

"Red, bakit ka nanaman nandito"

Pinunasan ko muna ang luha ko, bago ko liningon ang nasa harapan ko. It's kuya Hans. Siya lang naman anb tumatawag na Red sakin eh.

"Okay ka lang ba?"-tanong niya na parang nag aalala pa.

"O-opo okay lang ako"-nauutal ko pang sagot.

"Your not okay. Sige na tumayo kana"-sabi niya at tinulungan niya pa akong tumayo. "Pasensiya kana ah. Nandito pa rin ako bilang kuya mo, sabihin mo ang problema mo"-he said while smiling at me.

Dati gusto ko si Kuya Hans, pero ngayon hindi ko na maramdaman na gusto ko pa siya.

Yinakap ko naman si kuya Hans at mas lalo akong naiyak. Dati siya ang palaging sinasabihan ko nang problema, ngayon hindi kp na kaya pang sabihin sa kaniya ang bagay na pino-problema ko.

"Sige lang iiyak mo lang. Okay lang kung hindi mo sasabihin sakin. Stress ka ba sa grades mo? Mahirap talaga pag college na, hindi mo na alam kung ikaw paba ang magiging top of the class."-he said, habang hinihimas himas niya ang likod ng bunok ko.

"Kuya Hans, im sorry. Dahil sakin naghiwalay kayo ng girlfriend mo"-sabi ko at kumalas na ako mula sa pagkakayakap sa kaniya.

"Okay lang yun. Tama lang ginawa mo noon, linayo mo ako sa babaeng hindi dapat para sakin."-he said and he pinch my nose. "Sige na, bumalik kana sa klase mo. 10:35 na"-sabi niya at tumingin pa sa wrist watch niya. Oh my!

"Oo nga pala, may exam pa ako. Bye kuya"-sabi ko at nagmadaling tumakbo paalis.

Kahit papano, gumaan na ang pakiramdam ko.
Nang makarating ako sa room kung saan kami mag eexam ni David. Ako na lang pala talaga ang hinihintay nila.

"Pasensiya na po"-i said to them. At naupo na sa pwesto ko.

"Okay magsimula na tayo. We have 25 minutes to answer all question shèèt."-Prof. Pareho lang kaming tumango ni David. Pinamigay na nila samin ang Test question. 1 to 50 lang naman pala.