MY ULTIMATE KING (Escudero Series #3)(UNDER EDITING)

CHAPTER 43

👑 MY ULTIMATE KING 👑
🖋:

CHAPTER 43

"Lexis"

Dahan dahan kong inangat ang mukha ko at lumingon sa harapan ko.

It was David. Suot niya yung damit na bago niya ko iniwan sa kwarto noon.

"David, bakit ngayon ka lang nagpakita?"-i ask. Hindi ko alam pero bigla akong naiyak. Dahil sa wakas, nagpakita na ang kaluluwa niya sakin.

Matagal ko na itong hinihintay ang magpakita siya ulit sakin.

"Sorry, kung hindi hindi kita nabalikan agad"-he said na punong puno nang lungkot ang mata niya.

"Wag kana malungkot, okay naman ako. Masaya ako na nagpakita na ang kaluluwa mo sakin. Sobrang saya ko"-i said abang umiiyak at pilit na ngumingiti sa harapan niya.

"Marami akong gustong itanong sayo asawa ko. Pero siguro, saka na muna. Diba magpapakita ka pa sakin? Dalawin mo ako sa bahay ah"-i said to him.

Lumuluha din siya? Umiiyak din pala at lumuluha ang kaluluwa?

"Lexis, ako ito. Hindi ako kaluluwa"-he said. Natigil naman ako sa pag iyak at tinignan siya nang husto. Linahad niya ang kamay sa harapan ko para tumayo ako.

"Huh?"-naguguluhan kong tanong.

"Sorry kung hindi kita binalikan agad."-he said while hes sniffing. Teka? Panaginip ba ito? Sinampal ko ang pisngi ko ng dalawang beses. "Hindi ka nanaginip."-he said at naupo pa ito sa damuhan sa tabi ko at yinakap ako.

Hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko habang yakap yakap nang isang espirito.

"Ako ito Lexis, ako ang asawa mo diba?"-he ask at hinawakan pa ang magkabilang mukha ko. Habang tulala na nakatingin sa kaniya.

"Nananaginip lang ako, mas lalo ako masasaktan pag sinabi mong hindi ako nananaginip at aasa lang ako sa wala."-i said with full of emotion.

Hinalikan niya ako sa labi. Hinalikan ako nang isang multo ni David. Tumirik naman ang mata ko then i blackout.

*****

"Hayss.. sabi na nga ba panaginip lang yun"-nasabi ko after kong idilat ang mga mata ko.

Pero atleast nagpakita siya sa panaginip ko at hinalikan niya ako. Napahawak ako sa labi ko na hinalikàn niya.

"Gising kana pala"

Napabalikwas ako nang bangon nang may nagsalita sa tabi ko. Oh my! It's David again, hindi pa ba ako nagigising mula sa panaginip.

Hinawakan niya ang kamay ko.

"Makinig ka Lexis, ako ito. Hindi ka nanaginip"-sabi niya na sobrang seryoso ang mukha. Linibot ko ang paningin ko sa loob. Nasa isang kwarto ako, teka hospital ito ah.

"Anong ginagawa ko sa hospitaĺ?"-ako.

"Nahimatay ka kasi kanina nang halikan kita"-sabi niya at ngumiti ito. Medyo kinakabahan ako, isasama niya na ba ako sa langit?

Mahal na mahal ko si David pero ayoko pa mamàtay.

"Wag mo muna ako isama please, ayoko pa mamatay. Please!"-pakiusap ko rito. He just smirk.

"Lexis, ano ba pinagsasabi mo? Hindi ka ba talaga naniniwala sakin na buhay pa ako at hindi kaluluwa or multo na sinasabi mo. Buhay na buhay ako."-sabi niya at na sobrang seryoso at hawak hawak ang kamay ko.

Dahan dahan ko naman linapit ang kamay ko sa mukha niya para malaman kung kaluluwa ba talaga siya or totoo. Nahawakan ko ang mukha niya, pinisil ko ito.