"ဂျွန် ထတော့လေ"
"အင် ငါးမိနစ် ငါးမိနစ်ပဲ "
ဝမ်းလျားမှောက်အိပ်နေရင်းမှ လက်ငါးချောင်းထောင်ပြကာ သူ ငါးမိနစ်လောက် ဆက်အိပ်ပါရစေဟူသော အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် ပြောလာသော Jungkook ကြောင့် jimin မကြည်သလို ကြည့်လိုက်သည်။ငါးမိနစ်လေးနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်ရေးဝမလဲ?သက်သက်ဉာဏ်များနေတာ။
"ထလို့ဆို "
"ငါးမိနစ်ပဲလို့"
"မရဘူး ဒီနေ့ ဘူဆန် ကမ်းခြေကို လိုက်ပို့မှာဆို ။ဂျွန်နော် ။ကတိမဖြတ်နဲ့"
Jungkook ,schedule တွေ မရှိတော့သည်မို့
နားတဲ့အချိန်လေး jimin ကို ကမ်းခြေလိုက်ပို့မည်ဟုပြောထားသည်။သို့သော် ညက gameဆော့ရင်းနဲ့ ညဉ့်နက်သွားသောကြောင့်
သူ ခုထိအိပ်ရေးမဝသေး။
"ကိုယ် အိပ်ရေးမဝသေးဘူး"
"အိပ်ရေးမဝရအောင် ညက မအိပ်ပဲနဲ့
ဘာလုပ်နေတာလဲ?"
"ဂိမ်းဆော့နေတာ"
"ဘာ!!"
Jimin ဒေါသထွက်လာရသည်။ညက ဖုန်းပြောပြီးပြီးချင်း အိပ်ပါလို့ပြောတော့ အိပ်ပါ့မယ်ဆိုပြီး ပြောခဲ့တာသူက ခုကျ ဂိမ်းဆော့နေလို့တဲ့။ခုမနက် ဖုန်းမဆက်တာမို့ jiminလည်း ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဆွဲကာ သူ့အိမ်သို့ ရောက်လာခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။သူကတော့ ဖင်နေထိုးနေတာတောင် အိပ်ကောင်းတုန်း။
"ထလို့ "
ပုံစံမပျက်အိပ်နေသော ဂျွန့်ရဲ့ တင်ပါးအား
အသံမြည်အောင်ချလိုက်တော့ ပက်လက်လှန် ဆက်အိပ်သည်။အော် သူ့ကို ပုံစံပြောင်း အိပ်ခိုင်းနေတဲ့ အတိုင်းပဲ။
"ဂျွန်!မညစ်ပတ်နဲ့နော်
ထလို့ နောက်ကျတော့မယ်"
"အမေ့"
ရင်ဘတ်အား ပုတ်ကာ နိုးတော့
မျက်လုံးဖွင့်မလာပဲ လက်ကို ဆွဲချလိုက်သော jungkookကြောင့် ထပ်လျက် ပြုတ်ကျသွားသည်။
မျက်လုံးတစ်ဖက် ဖွင့်ကြည့်လာပြီး jiminကို ဘေးဘက်သို့ ပို့ကာ ဖက်အိပ်လာသည်။
"ဂျွန် ထပါ့ဆို
ကြားလား?"
မျက်လုံးများဖွင့်မလာပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည်။သူ သက်သက်မဲ့ ညစ်နေတာ။
YOU ARE READING
More Than Life
Fanfictionကိုယ့်ရဲ့ ပျက်စီးသွားတဲ့ ဘဝအကြောင်းကို ပြောပြဖို့ မင်းဆီကိုရောက်လာခဲ့တာ- မင်းရဲ့ ခေါင်းမာမှု၊ဝမ်းနည်းမှုတွေကြောင့် ဒီနေရာမှာပဲ အဆုံးသတ်မယ်- ဒီအချစ်ဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်ဖို့ ကိုယ်ပြန်လာခဲ့တာ-
